TURŞALTMAQ

f.
1. Turş etmək.
2. “Üzünü”, “üz-gözünü” və s.
sözlərlə məc. – narazılıq, məmnunsuzluq əlaməti olaraq üz-gözünü yığmaq, büzüşdürmək, qaşqabağını tökmək.
[İbrahim bəy:] Nə olub yenə qaşqabağını turşaldıbsan? Ə.Haqverdiyev.
Usta yarı yol getməmişdi, bir ayrı kişi ilə baş-başa gəlib toqquşdular və ikisi də üzlərini turşaldıb sudan çıxdılar ki, bir-birini döysünlər. Çəmənzəminli.

TURŞALTMA
TURŞAŞİRİN

Digər lüğətlərdə

вы́кушать вы́топка не важне́е откупно́й полтора́ прудови́ки пустёшенький раболе́пие скати́ться банкно́ты бу́ндесы дека́брьский отста́лость прокопте́ть решётчатый чекушить emblematize explantation secretive self-rake reaper trousering wrathful антигигиенический белесоватый непроводник