– İstidən ürəkləri tıncıxanlar ( f.sif. ) da divarlara dalbadal tüpürüb canlarını rahat edirdilər.
[Əsgərin] nəfəsi tıncıxdı, artıq dayana bilməyib, Kosa ilə danışmağa girişmək qərarına gəldi.
TINCIXMAQ
f. məh. Çətinliklə nəfəs almaq, nəfəsi təng olmaq. Qızdırmadan tıncıxmaq.