Vardı bir xeyirsöyləməz nadan; Dilinə xeyir gəlməyib bir an.
– E-e-e! – deyə, Əhməd qəzəblə qışqırdı, – belə də xeyirsöyləməz adam olar?
XEYİRSÖYLƏMƏZ
sif. Ağzını pisliyə açan, ağzına heç bir xeyir söz, xeyirxahlıq gəlməyən, nəhs danışan.
I прил. злоречивый, злоязычный (склонный говорить зло) II сущ. злоязычник, злоязычница
Tam oxu »