XIRPALAMAQ

f.
1. Boğazından yapışmaq, boğazlamaq. Mehdi qapını döyüb Əsədi çağırdı.
Əsəd tələsik qapını açan kimi Nəbi onu xırpaladı. Qaçaq Nəbi”.

2. məc. Üzmək, əzmək, əzişdirmək, mənəvi əzab və iztirab vermək.
Bu qara düşüncələr onu yorur və pəncəsində əzib xırpalayırdı. A.Şaiq.
İslam Tellinin izzəti-nəfsini ayağı altına alıb xırpalamışdı. S.Hüseyn.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • XIRPALAMAQ yaxalamaq — yapışmaq
  • XIRPALAMAQ xırpalamaq bax boğazlamaq
XIRPALAMA
XIRPALANMA

Digər lüğətlərdə