YÖR-YÖNDƏM

is. dan.
1. Xarici görünüş; sir-sifət, qiyafət.
Pasının qırmızı üzü daha da qızardı: – Qadam sənin yörünə-yöndəminə, – dedi. S.Rəhimov.

2. Səliqə, sahman, qayda.
◊ Yör-yöndəmə salmaq – qaydaya (səliqəyə, sahmana) salmaq, abıra mindirmək.
Odur ki, oğlum bağı yör-yöndəmə salır. Koroğlu”.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • YÖR-YÖNDƏM səliqə — sahman — qayda
  • YÖR-YÖNDƏM sir-sifət — qiyafət
  • YÖR-YÖNDƏM yör-yöndəm bax görünüş
YÖNSÜZ
YÖRƏ

Digər lüğətlərdə