YALTAQ

sif. Yaltaqlıq edən, başqasına yaltaqlanan. Yaltaq adam.
– Mən dünyada hər şeydən artıq yaltaq adamlardan iyrənirəm. M.S.Ordubadi.
Şeir gəzdi dilləri, gəlib çatdı saraya; Aldı yaltaq kübarlar Zülfüqarı araya. B.Vahabzadə.

// İs. mənasında. Yaltaqlara aramızda yer yoxdur.
– Olmasaydı cahanda sarsaqlar; Ac qalardı, yəqin ki, yaltaqlar. M.Ə.Sabir.
Yaltaqları hazırlayan saraylar və hökmdarlardır. M.S.Ordubadi.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • YALTAQ riyakar
  • YALTAQ YALTAQ (yaltaqlıq edən şəxs) Sağında, solunda yaltaq kübarlar; Bir yanda Füzuli; bir yanda Leyla (B.Vahabzadə); QABYALAYAN (dan

Etimologiya

  • YALTAQ Əsli yal –sa –q kimi olub, “yala meyil etmək” “yal (yem) istəmək” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
YALSIZ₁
YALTAQ-YALTAQ

Digər lüğətlərdə