YALINQAT

sif.
1. Ancaq bir qat; astarı olmayan, astarsız.
[Molla Qasımın] belində üstü sarı ipəklə çəkilmiş naxışlı ağ qurşağı, ayağında genbalaqlı ağ kətandan lifəli yalınqat tumanı var idi. H.Sarabski.
Gülsənəm lap arıqlamış, yalınqat, nazik, yamaqlı büzmənin içində oturmuş və fikrə getmişdi. S.Rəhimov.

2. məc. Çox arıq, sısqa, cansız, sağlam olmayan.
Mənim kimi yalınqatdan nə hasil; Adam gərək ola püsərək topçaq. Q.Zakir.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • YALINQAT astarsız

Etimologiya

  • YALINQAT Astarı (altlığı) olmayan, təkqat deməkdir. Yalın sözü tək, lüt mənasında çox işlədilib və işlədilir. Görünür, yalnız, yalqız, yalquzaq sözləri ilə yal
YALINCA
YALINLAŞMA

Digər lüğətlərdə