YEKƏBAŞ

sif.
1. Başı böyük olan. Yekəbaş adam.
2. məc. Çətin qanan, höcət, kənək; qaba, mərifətsiz adam.
Gör yekəbaş, gönüqalın axmaq, malımı nə günə salıb! Mir Cəlal.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • YEKƏBAŞ höcət — qaba — mərifətsiz
  • YEKƏBAŞ 1. YEKƏBAŞ Pişik nə pişik!.. Ay dad!.. Yekəbaş, palazqulaq.. (M.Rzaquluzadə); QABAN BAŞ (məc.) [Molla Qafar:] Ay eşşək qulaq, qaban baş, heç görmüsən

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • YEKƏBAŞ YEKƏBAŞ – MƏRİFƏTLİ Çoxları üzünə durdular; Könlünü qırdılar; Nə deyim o yekəbaşlara?! (M.Müşfiq); Əşrəf hər oğulun tayı deyildi
YEKƏ-YEKƏ
YEKƏBAŞLI

Digər lüğətlərdə