1. Yumulmuş əl, əlin yumulmuş vəziyyəti.
Başımı aşağı dikib durduğum halda, əlimdəki çörək qismətini yumruğumda saxlamağa başladım.
Uşaq da bu hay-küyün onunçun olduğunu duyur, balaca yumruğunu gözünə basıb ağlayırdı.
Mahmud … yumruğu ilə kirpiyini sildi.
[Otaqda] ağzından yumruq irilikdə paslı qıfıl asılmış sandıq … vardı.
□ Yumruğunu düyünləmək – əlini yumruq halına salmaq.
2. Bu vəziyyətdə olan əl ilə vurulan zərbə.
Min acizü biçarələrin başın əzərdim; Sillə, yumruğnan.
Seyid yenə başladı təpəsinə yumruq endirməyə.
Bir də xanın yumruğunun zərbindən pəncərə çilik-çilik olub yerə səpildi.
□ Yumruğa çıxmaq – yumruq davasına çıxmaq, bir-birini yumruqlamaq.
Odunu olmasa hər kimsənin qış fəsli; Ağlaşar tifl, çıxar yumruğa arvad ər ilən.
…yumruğu altında olmaq –
…itaətində olmaq, … zülmü altında olmaq, daim … zülmünü görmək.
Yumruq yemək – döyülmək, yumruqla vurulmaq.
