ZƏBTİYYƏ

is. [ ər. ] köhn. Polis nəfəri.
[Həsən:] Bu, bir əsgərə jemper satmış, zəbtiyyələr yaxalamışlar. H.Nəzərli.

ZƏBT-RƏBT
ZƏBUN

Digər lüğətlərdə