is. [ər.] 1. Bir şeyin bilinməsinə, müəyyən edilməsinə vasitə olan nişanə; işarə. Xəstəliyin əlamətləri
Tam oxu »I сущ. 1. признак, примета: 1) отличительное свойство, качество. Əsas ələmətlər основные признаки, birinci ələmət первый признак, diferensial ələmət д
Tam oxu »i. 1. (nişan, işarə) sign, omen, token, vestige; indication; həyat ~i sign of life; yorğunluq ~i sign / indications of fatigue; yaxşı (pis) ~ good (ba
Tam oxu »[ər.] сущ. 1. лишан; ишара; 2. гел, лишан; 3. пер. символ, ишара, лишан; 4. пер. рах. аламат; тай-барабар авачир, вилериз такур, аламатдин затӀунин гь
Tam oxu »I (Qax, Yardımlı) təəccüblü. – Ne diyim, helə əlamət işlər olarmı? (Qax) II (Salyan) yaxşı, qəribə. – Bu əlamət çitdi; – Sən yap əlamət adamsan
Tam oxu »is. signe m, indice m, symptôme m ; vestige m, empreinte f ; əsər ~ qalmamaq disparaître sans laisser aucune trace
Tam oxu »ə. 1) nişan, işarə; 2) əsər, iz. Əlaməti-fariqə fərqləndirici əlamət; əlaməti-məxsusə xüsusi əlamət
Tam oxu »