DEDUKSİYA

[ lat. ] mənt. Mühakimə prosesində ümumi müddəalardan xüsusi nəticəyə gəlmə; hər hansı bir ümumi fikirdən məntiqi yolla yeni müddəa çıxarma (induksiya əksi). Deduksiya üsulu.
DEDİRTMƏK
DEDUKTİ́V
OBASTAN VİKİ
Deduksiya
Deduksiya (ing. Deduction; lat. deuctio) — əldə etmə, hasil etmə, çıxarma. Latın mənşəlidir. Əsas mühakimə (əqli nəticə) üsullarından və tədqiqat metodlarından biri. Deduksiya öz metodoloji üslubuna görə induksiyadan fərqlənir. İnduksiyanın əksidir, mühakimə prosesində ümumi müddəalardan xüsusi nəticə çıxarmaq, hər hansı bir ümumi fikirdən məntiqi yola çıxmaq, prinsip yaxud təklif ortaya qoymaq. Deduksiyaya sadə misal olaraq aşağıdakı mühakiməni göstərmək olar: "Bütün adamlar ölümə məhkumdur. Sokrat adamdır. Onda Sokrat olümə məhkumdur".

Digər lüğətlərdə

баци́лла бочажо́к звонкоголо́сно мино́говый наве́тчик осуши́ться погрести́сь пульпи́тр тантри́стский вы́борщица отбо́рный пролета́рка ха́ла ша́бреный тю jack-lamp miasmic parhelia railroad stubbling-in terabit грушевидный мочегонный омертвелый потение