EYİBSİZ

sif. Heç bir eybi, nöqsanı, qüsuru olmayan. Eyibsiz dost axtaran dostsuz qalar. ( Ata. sözü ).
Dağ başında iz olmaz; Dərə-təpə düz olmaz; Yarın boyu gödəkdir; Gözəl eyibsiz olmaz. (Bayatı).
Bir surət zahirdə nə qədər düzgün, eyibsiz və qüsursuz olsa da, onda ağlın nuru təcəlla etməsə, … o surət könülalıcı və fərəhgətirici ola bilməz. F.Köçərli.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • EYİBSİZ qüsursuz — nöqsansız

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • EYİBSİZ EYİBSİZ – ÇİRKİN Eyibsiz dost axtaran dostsuz qalar (Ata. sözü); Başqalarının könül qapısına açar salmaq, oğurluqdan da çirkin işdir (M
EYİBLİ
EYİBSİZLİK

Digər lüğətlərdə

длинноу́хий кали́тка нигили́стский обта́чка саботи́рование што́рмик грома́дина затаи́ть имени́нничек куса́чки марео́граф пожа́дничать четверохо́лмие галета bergère hydrarch infecundity necrology postward strophe stumer бравировать проговориться сердцеед хлебоуборка