SPORTÇU

is. Sportu peşə etmiş adam, müntəzəm surətdə sportla məşğul olan adam; idmançı.
[Səlim:] Darülfünun sportçuları arasında özünün qüvvəti ilə məşhur idi. S.Hüseyn.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • SPORTÇU sportçu bax idmançı
SPORT
SRAĞAGÜN

Digər lüğətlərdə

безу́мец бокови́нка напла́кать пухля́к гунн кре́дитовый набы́читься сверхдальнобо́йный япо́нский пачка повидло треба шатер calico-ball disparity felicific hypertensin intake Irishman publisher Sagami Sea sexed-up блошиный трафарет уксусный