I. i. worshipper, devotee; pilgrim; abid olmaq to be* a worshipper / a devotee; abidlər top.i. the devout
II. s. pious, devout abid adam a devout man*
I. i. worshipper, devotee; pilgrim; abid olmaq to be* a worshipper / a devotee; abidlər top.i. the devout
II. s. pious, devout abid adam a devout man*
is. [ər.] din. İbadətlə məşğul olan adam, vaxtını ibadətlə keçirən adam. Hiç abid anmadı ləlin ki, gözdən qan töküb; Səcdədən durduqca təğyiri-müsəlla
Tam oxu »Ərəb mənşəlidir, “ibadət edən”, “Allah qulu” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »Allaha bütün qəlbi ilə inanaraq bütün varlığı ilə Ona qulluq etməyə çalışan, Allahdan qorxan, bütün dini ayinləri yerinə yetirən və yaşadan, günlərini
Tam oxu »