1. Qarışıqlıq, ara qarışdırma. 2. Hiylə, tələ. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Deyirdin zaman gedəcək belə, Uymuşdun şeytana, fitnəyə, felə, Hərdən hökm
Hiylə, kələk, fənd, tələ. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlu der, şəndi qoşun yayılı, Məsaf günü qoç igidlər ayılı, Hər oymaqdan min igidim sayılı,
Bax: fövt. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) İndi işıq yeri görüb fürsəti fota verməyib yerindən qalxıb dedi
ər. fövc – camaat, dəstə Dəstə-dəstə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dəlilərim fovcu-fovcu, At minib düşman qovucu, Belində misri qılıncı, Koroğlu kim
Əldən qaçırma, əldən çıxarma. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Fürsəti fövtə verməzsən. Özünü dərhal salarsan küləfirəngə
Bax: firqət. Dərdli Kərəm deyər fürqətim qatı, Kəskindi qılıncı, yüyrəkdi atı, O İsəvi, mən Məhəmməd hümməti, Atəşi sərimdə qaldı, nə çarə?
Ayrılıq, fəraq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bir qılıncım var, bir atım, Artıbdır dadü fürqətim, Qərib ellərdə cəsədim Qalır, ay mədət, ay mədət!
Söhbət. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Qarı yeməy hazırladı. Yeməydən sonra gap-gələci başladı. (“Koroğlunun Toqat səfəri”) (Hümmət Əlizadə)
ərəb. kafir Müsəlman olmayan, qeyri-müsəlman. Paşa dedi: Aşıq, sən bir müsəlman adamsan, Əsli gavur, özü də keşiş qızı
ər. kafir Müsəlman olmayan, qeyri-müsəlman. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlunun başına yer qəhətdi ki, gəlib özünü bu dəlmə-deşiyə soxub! Bəyəm g
Örpək, ləçək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Geyim-kecim. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qısa, küt. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Kənar etmək, dəf etmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Gedincə, ortadan qalxınca. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Getməli olan, ölümlü, sonu olan. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yenə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Ay həzərat, ay camaat, Ürək zərd oldu, zərd oldu!.. Genə namərdin sözləri Cana dərd oldu, dərd oldu!
Asan. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Geri. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Geymək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Geyəcək, paltar. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bax: gəysu.
1. Geydirmək, bəzətmək. 2. Zirehləmək, zireh geydirmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Atəşpərəst, Zərdüşt dinində olan. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bolu bəyim, tanı məni, Gör necə bəbir, bəbirəm
Bax: gəj. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
1. Aşağı təbəqədən olan; nökər. 2. Məcazi mənada: görməmiş. 3. Fəqir, yazıq, binəva. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Al Koroğlu sədasını, Keç dəryalar
1. Bax: gəda. 2. Oğlan. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Gör indi iş nə yerə gəldi ki, keçəl gədənin birisi gəlib buradan at apardı
Dağın beli, aşırım. Ərzurumun gədiyinə varanda, Onda gördüm burum-burum qar gəlir. Lələ dedi: gəl bu yoldan qayıdaq, Dedim: dönmək namusuma ar gəlir
Dağın beli, aşırım, dağ keçidi. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğluyam, gədikləri busaram, Qancırğadan qanlı başlar asaram, Bolu bəy, sənə bir qılın
Suvaq işlərində istifadə olunan, gillə gipsin qarışığından istifadə olunmuş maddə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bir-birinin üzünə baxanda gördülər ki
Məcazi mənada: ağlı-başı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Cavan gəlinlərə qohumları tərəfindən verilən ad. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlu dedi: – Yaxşı, gəlinbacı ol! Bundan sonra sənə gəlinbacı deyərə
Gəlin (əzizləmə) – gəlinciyim; kiçik gəlin, sevgili gəlin. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qarşılıqlı gedib-gəlmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Alıcı quşlara şikar almağı öyrətmək, onları şikar üçün şirnikdirmək (ovçu alıcı quşu şikara buraxmazdan əvvəl acıqlandırır, buna “quş küsdürmək” deyir
Məsləhət üçün müraciət etmək, məsləhətləşmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Halaypozan Koroğluya gənəşdi, Koroğlu buna da razılaşdı
Əgər. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Gər girişsəm çalhaçala, Quş gərəkdi qanad sala, Çəkib uçurdaram qala, Bəy, paşa, sultan başına
Bax: gərdən. Gözləyə-gözləyə qallam yolları, Yadıma düşübdü şirin dilləri. Baxış deyər, yarın siyah telləri, Düzülmüş gərdanda sərasər, hanı?
Boyunun ön tərəfi; boyun. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Duruşu bənzər tərlana, Gözəl doğub gözəl ana, Töküb tellərin gərdana Məhbub xanım, Məhbub xan
Toyda oğlan evində gəlin üçün pərdə ilə ayrılmış xüsusi yer. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Yeddi gün, yeddi gecə toy büsatı quruldu, yeddinci gecə qız
Təzə evlənənlər üçün ev. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bax: gərdan. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Mənə qara deyən gözəl Qaşların qara deyilmi? Tökülübdü dal gərdənə Saçların qara deyilmi?
Boyunun ön tərəfi; boyun. Nə yaxşıdı oban, elin, Yaraşır kəmərə belin. Tökülüb gərdənə telin, Könül sənə bənd olubdu
Boyunbağı. Gözəllər yığılıb hamısı kəndə, Sənəyin doldurub burdan ötən də, Şamaxı şəddəli gərdənbənd təndə, Əyrimcədən keçər beli qızların
Qəşəng, gözəl gərdəni olan // enlidöş (at haqqında) (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Ərəb atın dastanını söylərəm, Üç yaşında hər nişanı bəlli olur
1. Gəzinti, seyr. 2. Dövran, dövranetmə, dolanma. Ay ilə gün gərdiş eylər, ötüşər, İki sevgi peymanına bitişər, Ruzi müqərrərdi, gələr yetişər, Həzəra
1. Gəzinti, seyr. 2. Dövran, dövran etmə, dolanma. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Ərəb pəhləvan meydana çıxdı, bir o başa gərdiş elədi, bir bu başa gər
Bax: girdiyar. Səni yaradıbdı Cəlilü Cabbar, Hüsnün kitabının adı gərdiyar... (“Qurbani”)
Nəfəslə çalınan uzun boru şəklində qədim musiqi aləti. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Carçılar çığrışır, gərənay bozlar, Ərəb atlar macal tapmaz qaçana
Gərilmək, tarım çəkilmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)