Heç olmaq, puç olmaq, məhv olmaq, hədər getmək. Oğul gedə-gedə bizdən yad oldu, Müjdə gəldi, seyrəqiblər şad oldu, Dağıldı dövlətim tamam bad oldu, Vi
Heç olmaq, puç olmaq, məhv olmaq, hədər getmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dəmirçioğlu, igid çoxdu dünyada, Artdı dərdim, oldu həddən ziyada, Yaxşı
Bax: badə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Gətirsinlər içim bada, Sədrəzəm düşdü oda, Xan Eyvazım düşdü yada, Can qəfəsdən uşdu sandım
1. Şərab, çaxır. 2. Məcazi mənada: şərab piyaləsi. Dastanlarda daha çox buta mənasında işlənir. Buta verilmiş adamları badəli də adlandırırlar (prof
1. Şərab, çaxır. 2. Məcazi mənada: şərab piyaləsi. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Məhəbbət dastanlarında buta mənasında da işlənir
fars. bad, ərəb. fəna Fəna yeli, heçliyə aparan yel, dağıdıcı külək. – On beş oğlumu verdim badi-fənayə, indi növbə özümündü, qızın kəbinini özümə kəs
Badalaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Badalaq vurmaq; qucaqlamaq, sarılmaq, fırlatmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bardaş. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Hər hünər göstərir yeddi yaşında. Bir mərd igid bağdaş qurar göşündə
1. Qara ciyər. 2. Ürək, qəlb mənasında da işlənir. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğluyam, yol güdərəm, Düşman bağrını didərəm
Bağlı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bax: bağban. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dəlilər sana düzülər, Əlim əlindən üzülər, Bağman ölsə, bağ pozular, Məntək gülü solan yoxdu
Razılaşmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bax: bahadur. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Bahadır, qəhrəman. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qoçaq, igid, qəhrəman. Rus dilində bu söz богатырь şəklində işlənir. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bir atadan kaş olaydı, Bahadur yoldaş olaydı, Koro
Cəsurluq, igidlik, qəhrəmanlıq, cəsarət. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Uduzmaq, itirmək, əldən çıxarmaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Xəbər gəlib padşaha çatdı ki, bəs Koroğlu adamlarının hamısını qırıb, özü də təzədən Ç
Mis. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Daimi, əbədi. Nə Calub, nə Qalub, nə Cəmşid, nə Cəm, Hatəmin qardaşı oldumu Hatəm, Sənin kimi neçə milyon ağlı kəm, Bu cahanda baqi olmadı, getdi
Qalan. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
ərəb. bəqqal Keçmişdə ərzaq malları satan dükançı. Rus dilində бакалейная sözü buradandır. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Düyünü baqqaldan alıb tökdü t
1. Baxmaq. 2. Gözləmək. 3. Bir şeyə maraq etmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
fars. bala – üst, yuxarı, xana – ev, otaq Evin üst mərtəbəsində əlavə tikilən balkonlu otaq. Pəri xanım dedi: – Zərər yoxdu
Qəbzə; qılıncın dəstəsi, tutacağı qəbzəsindəki əli qoruyan dəmir. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Ləyaqətini alçaltmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Palçıq, ayağa yapışan palçıq, gil, gilli torpaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
1. Böyük qardaş. 2. Sevgi göstərmək üçün işlədilir. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bu gün itirmişəm Eyvaz balını, Yazın, Təkəlidən dəlilər gəlsin!
Yaralı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Parlamaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bax: balü-pər.
Qanad, qol-qanad. Get dolangilən, xamisən hələ, Püxtə olmağa çox hünər gərək. Mürği-qafilə həmzəban olub, Dövrə qalxmağa balü-pər gərək
Dik, təpə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Dik-dik. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Əzan. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Əzan vermək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
ər. barəkəllah Əhsən, mərhəba, sağ ol, çox yaxşı. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Barakallah, səd mərhəba!
İt adı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
ərəb. bərat Məhəmməd peyğəmbərə (s.a.s) peyğəmbərlik xəbərinin verilməsi, qızı Fatimənin toyu, 12-ci imam Mehdinin anadan olduğu gün və gecə (bu hadis
1. Rəsmi kağız, bəlgə. 2. Padşah buyruğu. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Səksən min ilxıya, səksən min ata, Səksən min mahaldan gələn barata, Səksən m
İçərisinə pambıq, barama, yun və s. qoymaq üçün böyük kisə; xaral. Qırx-əlli top qırmızı parça al, qırx-əlli at, qatıra samandan bardan tut
Bax: barigah.
Bax: barigah. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
fars. bar – yük + xana – ev Ev şeyləri, ev ləvazimatı, müxəlləfat, dir-dirilik; başqa bir yerə aparılmaq üçün yığılıb bağlanmış şeylər
fars. bar – yük, ərəb. həml – yük aparma Bax: yükünü yerə qoymaq. Aşıq dili yüyrək olar, at ayağı külək, tez aparıb, tez gətirər
Saray; padşaha məxsus imarət; padşahın qəbul otağı. – Öz günahın öz boynuna, hara gedirsən, get! Mən bir qızdan ötrü Türkmana qoşun çəkib dava eləyə b
Saray; padşaha məxsus imarət // padşahın qəbul otağı. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlu cəld mirzənin əbasını, əmmaməsini soyundurub onu geyindi,
Yükdaşıyan, yükçəkən; ağır şeyləri daşıyan, qaldıran (adətən, klassik şeirdə dərdə, möhnətə, mənəvi əzablara dözən mənasında işlənir): Mən olmuşam dər
Qalib gəlmək, məğlub etmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Adımı neynirsən? Basmısan, kəs! (“Koroğlunun Dərbənd səfəri”)
Bacarmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)