Hazır, müntəzir. Bülbül gül üstündə eyləyir səda, Hər kəs öz işinə olub amada, İnsanlar tamamən çatır murada, Yetibdi mətləbə şadan olubdu
Bax: amada.
O biri, o tərəf, əks tərəf. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Elə, onun kimi. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Orada, o yanda. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
1. Sonra, ondan sonra. 2. Onun üçün, o səbəbdən. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Heyrət, şaşqınlıq: “anı uçdu”, yəni bihuş olub-qaldı, ağlı başından getdi. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası) Onu
Bir vaqiə, mənzərə qarşısında çaşıb-qalmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Kükrəmək, hayqırmaq; gurultulu, qorxunc səslər çıxarmaq (aslan kimi heyvanlar); inləmək, mızıldamaq (kiçik, bala heyvanlar)
O yan, o tərəf. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlu çölə çıxmışdı, dolana- dolana gəlib çıxdı Ağ qayaya
Dərhal. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Anlamaq, başa düşmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Mahru xanım xotkarın sözlərindən anşırdı ki, qardaşı bu neçə gündə niyə narahatmış
Ləngər vura-vura. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
ər. ərəq + fars. çin Qiymətli parçadan, çox vaxt tirmədən tikilib, üstü güləbətin (zərli) və ya ipək sapla naxışlanmış baş geyimi; təsək
Bax: araxçın. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlu durnanın başındakı çıqqanı yolub, Eyvazın araqçınına sancdı
1. İstirahət yeri, dayanılan yer; məskən, mənzil. 2. Məcazi mənada: qəbir mənasında. Dastanda birinci mənada işlənir
1. Bəzəkli, bəzənmiş. 2. Nizam və qaydası olan. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Məclis arasteydi, söhbətin keçdi, Könül sərxoş oldu, yoluna düşdü, Namən
Bax: arastə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Elə ki məclis arəstə oldu, hər kəs öz yerini tutdu, xotkar dedi
Nizam və qaydada olmaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Həlqə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Karvan, qəriblikdə olanın yanına göndərilən şəxs, xəbər aparan. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Siçan-siçovul qəbilindən heyvan. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yaxası düyməli, beli büzməli (və ya büzməsiz) üst paltar. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Baxdı ki, bu atlı əynində çuxa, ayağında başmaq, qanovuz arxal
Təmiz, saf, xalis, duru, parlaq, pak. Müasir dilimizdə aydan arı, sudan duru ifadəsinin tərkibində və arıtlamaq, artlamaq, arınmaq feillərinin kökündə
Arıq sözünün azaltma dərəcəsi; arıqtəhər. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Paşa gördü xalxalda iki uzun orta, arığınağ, çöpüylü qulan bağlanıb, bildi ki,
Boğazını arıtmaq: öskürməklə boğazını təmizləmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Vəzir qurcalandı, boğazını arıtdı, içini çəkdi
Zühur edən, ortaya çıxan. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Görmürsənmi, heç Allah da kasıbın tərəfində deyil! Təzəcə Hüseynəli xandan xilas olmuşduq, Əmi
1. Arxa, ard, dal. 2. Kömək, köməkçi. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Arxac; yazda sürünün dincəldiyi yer; ətəyi. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
1. İnad, sözə qulaq asmayan. 2. İki divar və ya iki dirək arasına qoyulan ağac. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Köndələn, çarpaz. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Armud şəklində. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Armudu dırnaqlı, hündür boyunlu, Meydana girəndə yüz min oyunlu, Dəyirman mədəli, ac qurd yeyimli, Ortas
Uzunluq ölçüsü. Azərbaycanda 0,71 metrə bərabər hesab olunmuşdur (müxtəlif ölkələrdə 65,2 sm-dən 112 sm-ə qədər)
Uzunluq ölçüsü. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Müxtəlif ölkələrdə 65,2 sm-dən 112 sm-ə qədər, Azərbaycanda 0,71 metrə bərabər hesab olunmuşdur
Bir arşın uzunluğunda, enində ya dərinliyində olan // rəqəmlərlə işləndikdə – ... arşın uzunluğunda olan
Arşın, uzunluq ölçüsü. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Ard, arxa, bel. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Artıq, ziyadə, çox, lazım olmayan. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Artırmaq; geriyə buraxmaq, sağ buraxmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Arı, təmiz, saf. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Arıq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
İstək, məqsəd, məram. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) İstanbuldan buta alıb gəlmişəm, İstanbulda arzumanım qalmadı
Bax: asman. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Göy, səma. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğluyam, nərəm çıxar asmana, Qoşun qaçar dörd bir yana, əfəndim! (“Hasan paşanı
Aslan. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Nə karasan əl vurasan bostana, Çox igidlər gəib, qalıb yastana, Güc çatmayıb atam kimi astana, Var get, bu yerlər
Asiman, səma, göy. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Tavanlı; asmanlu gög, tavanı olan. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Xörək, yemək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dastanda plov mənasında da işlənir. Səhərdən qalxanda təbil vurulur, Dəryatək çalxanır, göltək durulur, To
Qalxmaq, ucalmaq, dirənmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
aş + fars. xana Yeməkxana. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Əlli gün idi ki, Mustafa bəy öz ordusu ilə Koroğluya qonaq idi