Azərbaycan dastanlarının leksikası

  • QANI

    Hanı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • QANI

    Qane. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Meydana girəndə meydan tanıyan, Haqqın vergisinə mən də qanıyam.                        (“Koroğluynan Dəli Həsən”)

    Tam oxu »
  • QANLU

    Qanlı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • QANOVUZ FARS

    Al-əlvan ipək parça; bu parçadan tikilmiş. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Qanovuzun yüngül, zərif (bursa) və ağır (tafta) kimi növləri var

    Tam oxu »
  • QANTARMA

    Qantarğa. Ata vurdum qantarma, Qan elərsən, qurtarma...                         (“Arzı-Qənbər”)

    Tam oxu »
  • QAP

    Qaya. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • QAPAQ QALDURMAQ

    Gözünü açmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • QAPARMAQ

    Qabarmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • QAPLAN

    Bax: qaflan.

    Tam oxu »
  • QAPLAN

    Yırtıcı heyvan; pələng. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Döyüş babamızdan miras qalıbdır, Dağlar əlimizdən zara gəlibdir, Məskənimiz sərb qaya olubdur,

    Tam oxu »
  • QAPU

    Qapı, qala və şəhər darvazası. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • QAPUÇI

    Qapı gözətçisi, qapıda keşik çəkən, qoruyucu. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • QAPURĞA

    Qabırğa. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • QAPURĞALI

    Qabırğalı, güclü. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • QARA

    Dastanlarda yazı, xətt, hərf mənasında da işlənir. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğluyam, mən hazardım, Ağ üstdən qara yazardım, Nə qədər miskin gə

    Tam oxu »
  • QARA

    Böyük. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • QARA

    Dastanlarda yazı, xətt, hərf mənasında da işlənir. Almışam dərsimi, qaranı gördüm? Qoynunda bəsləndim, haranı gördüm? Əmrahın göysündə yaranı gördüm,

    Tam oxu »
  • QARA GƏRDUN

    Ana bətni. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • QARABAŞ

    Qulluqçu qadın (qız). (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Qərəz, Koroğlu, İsabalı, Dünya xanım, qarabaş Mehtər Murtuzu qabaqlarına qatıb Çənlibelə tərəf yol

    Tam oxu »
  • QARAQUCA

    Ağsaqqal, hörmət sahibi yaşlı kişi; ata; baba. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • QARAQUŞ

    Qartal. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Sərçəyə bax qaraquşa don biçər, Mərd igidlər dolu badələr içər, Namərd adam dava günündə qaçar, Gedər daldalarda

    Tam oxu »
  • QARALIQ

    Eyib, ləkə, şərəfsizlik. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • QARALU

    Talesiz, yasda olan. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • QARALUCA

    Bax: qaralu. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • QARARMAQ

    Qaralmaq, kədərlənmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • QARATİKAN

    Tikanlı kol bitki. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

    Tam oxu »
  • QARATİKANLIQ

    Qaratikan kolluğu, qaratikanların bitdiyi, çox olduğu yer. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Əzəl bunu, sonra da o birisini min, təzəcə sulanmış şumda səy

    Tam oxu »
  • QARAVAŞ

    Bax: qarabaş. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

    Tam oxu »
  • QARAVUL

    Gözətçi, keşikçi. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • QARDAŞLU

    Qardaşı olan, qardaşı yanında olan. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • QARĞI

    Qamış. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Mənim atım atım-atım atılar, Qulaqları qarğı kimi çatılar, Ucuzluqda min tümənə satılar, Alma gözlüm, qız birçəkl

    Tam oxu »
  • QARĞU

    Bax: qarğı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • QARI1

    Qatı, qəddar. Qarı düşmən bir də gəlib dost olmaz, Əlin tutub yalvarasan yüz ha yüz.                                (“Nəcəf və Pərzad”) Dastanlarda hə

    Tam oxu »
  • QARI1

    Qoca qadın, qoca arvad. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Qarı nədi, bu saat başı beş min sulu söyüş yağdıraram, mən qızdan da cavanam, gözələm

    Tam oxu »
  • QARI NƏNƏNİN QURŞAĞI

    Göy qurşağı. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Qarı nənə öz qurşağını uzadıb, göyün üzünə yeddi qələmlə yeddi zinət vururdu

    Tam oxu »
  • QARINCA

    Qarışqa. Qarıncalar yuvasını qayırdı, Gözəl kəklik balaların doyurdu, Fələk vurdu, gözüyaşlı ayırdı, Aram düşüb nazlı yardan gencə, hey!              

    Tam oxu »
  • QARINCA

    Qarışqa. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Xotkar üstümüzə qoşun göndərdi, Qırın, dəlilərim, eyləyək cəngi! Çıxın qarıncatək dolun hər yandan! Bilin ölk

    Tam oxu »
  • QARMA-BÜGƏC

    Burma, axta, axtalanmış qoç. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • QARMALAMAQ

    Qamarlamaq, tez-tələsik tutub götürmək // ikiəlli tutmaq, yapışmaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Qızlar bayaq Bəlli Əhmədi qarmaladılar, dartıb xotka

    Tam oxu »
  • QARŞU

    Qarşı, üz-üzə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • QARTI

    Yapıncı. Borçalı, Qazax, Şəmkir, Tovuz bölgələrində işlənir. Sürünün bir çobanı var idi ki, yeddi alaçığın keçəsindən özünə bir qartı (yapıncı) tikdir

    Tam oxu »
  • QARU

    Qolun bazu sümüyü. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • QARUCIQ

    Qolbaq, bazubənd. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • QARVAMAQ

    Yaxalamaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • QARVAŞMAQ

    Tutaşmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • QAS-QAS

    Qəhqəhə ilə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • QASİD ƏRƏB

    Xəbər və ya məktub aparıb-gətirən adam; çapar, elçi. Qasid yardan yaman xəbər gətirdi, Mənə nə əcayib hal oldu bu gün

    Tam oxu »
  • QASİD ƏRƏB

    Xəbər və ya məktub aparıb gətirən adam; elçi, çapar. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Qasid qasidin dalına düzülmüşdü

    Tam oxu »
  • QAŞ

    1. Dağın, təpənin hündür yeri. 2. Yəhərdə: qaltağın (yəhərin ağacdan olan hissəsi) dalında və qabağındakı çıxıq, dik

    Tam oxu »
  • QAŞANMAQ

    Qorxudan sidik buraxmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »