Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • CƏHƏTCƏ

    zərf …baxımından, …görə, …etibarilə. Bu qəsr Bağdad qəsrlərinin ən kiçiyi, lakin ziynət və zənginlik cəhətcə ən böyüyüdür

    Tam oxu »
  • CƏHL

    is. [ər.] 1. Nadanlıq, avamlıq, cahillik, cəhalət. Elm bir nur, cəhl zülmətdir; Cəhl duzəxdir, elm cənnətdir

    Tam oxu »
  • CƏHLKAR

    sif. və is. [ər. cəhl və fars. kar] Tərs, inadcıl, höcət, inad, dediyindən əl çəkməyən, inadkar. Çox cəhlkar adamdır

    Tam oxu »
  • CƏHRƏ

    is. 1. Yun əyirmək üçün əl ilə işlədilən ən sadə alət. İydə varsa, cəhrədə də var. (Məsəl). Mahmudun evinin qabağı

    Tam oxu »
  • CƏHRƏÇİ

    is. köhn. Başqaları üçün cəhrədə yun əyirən

    Tam oxu »
  • CƏHRƏÇİLİK

    is. köhn. Cəhrədə yun əyirmə işi, peşəsi. Fatma cəhrəçilik edib bir növ gündəlik çörəyini qazanırdı. S

    Tam oxu »
  • CƏLAYİ-VƏTƏN

    [ər.] Vətənindən ayrı düşmüş, dərbədər düşmüş, həyatını qürbətdə keçirən. □ Cəlayi-vətən olmaq – vətənindən ayrı düşmək, yurdsuz-yuvasız olmaq, qürbət

    Tam oxu »
  • CƏLB

    [ər.] Özünəçəkmə, cəzbetmə. □ Cəlb etmək – 1) çəkmək, cəzb etmək, özünə tərəf çəkmək. Hamının hüsn-rəğbətini cəlb etmək

    Tam oxu »
  • CƏLBEDİCİ

    sif. Çox cəlb edən, çox maraqlı. Cəlbedici kitab. Məclisdə, qonaqlıqda maraqlı və cəlbedici söhbət etmək bacarığı çox yüksək qiymətləndirilir

    Tam oxu »
  • CƏLD

    sif. 1. zərf Tez, iti, yeyin, dərhal. Cəld oxumaq. Cəld addımlamaq. Cəld çevrilmək. – Xanlar cəld geriyə döndü

    Tam oxu »
  • CƏLDLƏŞDİRMƏ

    “Cəldləşdirmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • CƏLDLƏŞDİRMƏK

    f. Sürətini artırmaq, yeyinlətmək

    Tam oxu »
  • CƏLDLƏŞMƏ

    “Cəldləşmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • CƏLDLƏŞMƏK

    f. İşində, hərəkətlərində daha cəld olmaq, zirəklik, çeviklik göstərmək

    Tam oxu »
  • CƏLDLİK

    is. Diribaşlıq, zirəklik, çeviklik; hərəkətdə, işdə itilik, sürət. Məmmədvəli bir quş cəldliyi ilə ayağa qalxdı, o biri otağa keçdi

    Tam oxu »
  • CƏLƏ

    is. At quyruğu qılından ilmək şəklində düzəldilən tələ; duzaq. Hər səhər malların altını təmizləyib, su və yemlərini verdikdən sonra mən həyətimizdəki

    Tam oxu »
  • CƏLƏSƏ

    is. [ər.] köhn. İclas, məclis. İndi… cələsə olacaq, gəl otur, sənə bir stəkan çay verim, sonra gedərəm

    Tam oxu »
  • CƏLLAD

    is. [ər.] 1. Ölüm hökmünü icra edən adam. [Xan] cəllad çağırıb əmr elədi ki, Alı kişinin boynunu vursun

    Tam oxu »
  • CƏLLADLIQ

    is. Zalımlıq, qəddarlıq, amansızlıq, mərhəmətsizlik, yırtıcılıq. [Elxan:] Mən üzümə bir din qalxanı çəkib, cahangirlərin cəlladlığını qəbul edə bilmər

    Tam oxu »
  • CƏM

    is. [ər.] 1. Bir şeyin ümumi sayı, miqdarı, toplusu. □ Cəm etmək (eləmək) – toplamaq, yığmaq. Xülasə, yoldaşlarımı bir yerə cəm elədim və ağdamlılar k

    Tam oxu »
  • CƏMADAT

    is. [ər.] klas. Cansız təbiət. Əkin yeri iki qisim şeydən əmələ gəlib: birisi cansız şeydən, yəni cəmadatdan və birisi canlı şeydən, yəni heyvanat və

    Tam oxu »
  • CƏMADİYƏLAXİR

    is. [ər.] Ərəb qəməri təqvimində altıncı ayın adı

    Tam oxu »
  • CƏMADİYƏLƏVVƏL

    is. [ər.] Ərəb qəməri təqvimində beşinci ayın adı

    Tam oxu »
  • CƏMADİYƏSSANİ

    bax cəmadiyəlaxir. [Hacı Əli:] Dedim ki, yazır, cəmadiyəssani ayının 14-də şah məşrutənin hökmünü verib

    Tam oxu »
  • CƏMDƏK

    is. 1. Heyvan ölüsü, leş, cəsəd. Kənddən bir dənə biyar araba gətirib, qabanın cəmdəyini içinə yıxıb, özüm də üstündə yola düşdüm

    Tam oxu »
  • CƏMDƏKYEYƏN

    is. Cəmdək, leş yeməklə dolanan yırtıcı quş

    Tam oxu »
  • CƏMƏN

    zərf [ər.] köhn. Bütünlüklə, hamılıqla, hamısı bir yerdə, tamamilə. Mən girəndə cəmən durdular ayağa

    Tam oxu »
  • CƏMİ

    is. [ər.] Bütün, hamı. [Mirzə Heydər:] Cəmi aləm [atama] rəhmət oxuyur. Ə.Haqverdiyev. Haşım… az bir zamanda fəhləlikdən çıxıb Hacı Məhəmmədin cəmi iş

    Tam oxu »
  • CƏMİ-CÜMLƏTANI

    zərf Cəmisi, ancaq. O zaman bu kənddə cəmi-cümlətanı 15-20 tüstü var idi. S.Rəhimov. Ağsaqqallardan biri də cəmi-cümlətanı otuz yaşı olan Polad idi

    Tam oxu »
  • CƏMİSİ

    zərf Ancaq, yalnız, vur-tut. [Tahir] ikiotaqlı təzə mənzilində cəmisi bir həftə qalmışdı. M.Hüseyn. Hacı Səmsamın cəmisi üç kəndi vardı

    Tam oxu »
  • CƏMİYYƏN

    zərf [ər.] köhn. Bütünlüklə, hamılıqla, hamısı bir yerdə, tamamilə. Mən girəndə cəmən durdular ayağa

    Tam oxu »
  • CƏMİYYƏT

    is. [ər.] 1. Konkret tariximaddi həyat şəraiti ümumiliyi əsasında birləşmiş insan toplusu. İnsan cəmiyyəti

    Tam oxu »
  • CƏMİYYƏTÇİ

    is. Cəmiyyət xadimi; cəmiyyəti, xalqı sevən, ona xidmət edən adam, ictimai xadim. Mirzə Fətəli bir ədib və bir şair olmaqdan daha artıq bir cəmiyyətçi

    Tam oxu »
  • CƏMİYYƏTÇİLİK

    is. Cəmiyyəti, xalqı sevmə, ona xidmət etmə

    Tam oxu »
  • CƏMİYYƏTDƏNQAÇAN

    sif. Adamlara isinişməyən, yaxınlaşa bilməyən, onlarla ünsiyyət bağlamayan, üns tutmayan. Cəmiyyətdənqaçan adam

    Tam oxu »
  • CƏMİYYƏTƏZİDD

    sif. Cəmiyyətə, cəmiyyətin mənafeyinə zidd olan, yabançı olan. Cəmiyyətəzidd hərəkət

    Tam oxu »
  • CƏMİYYƏTİ-XEYRİYYƏ

    bax xeyriyyə cəmiyyəti (“xeyriyyə”də)

    Tam oxu »
  • CƏMİYYƏTPƏRƏST

    [ər. cəmiyyət və fars. pərəst] bax cəmiyyətçi

    Tam oxu »
  • CƏMİYYƏTPƏRƏSTLİK

    bax cəmiyyətçilik

    Tam oxu »
  • CƏMİYYƏTŞÜNAS

    is. [ər. cəmiyyət və fars. …şünas] Cəmiyyət elmləri mütəxəssisi. …[Həyatı] dərindən və hərtərəfli öyrənib ümumiləşdirməli olan cəmiyyətşünas alimlərin

    Tam oxu »
  • CƏMİYYƏTŞÜNASLIQ

    is. Cəmiyyət haqqındakı elmlərin məcmusu

    Tam oxu »
  • CƏMLƏMƏ

    “Cəmləmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • CƏMLƏMƏK

    f. Toplamaq, bir yerə toplamaq (yığmaq). // Bir-birinin üstünə gəlmək. Ədədləri cəmləmək. // Bax cəmləşdirmək

    Tam oxu »
  • CƏMLƏNMƏ

    “Cəmlənmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • CƏMLƏNMƏK

    f. Bir yerə yığılmaq, bir yerə toplanmaq, bir yerdə mərkəzləşmək. [Ərəstunun] fikirləri yenə öz dastanı üzərində cəmləndi

    Tam oxu »
  • CƏMLƏNMİŞ

    f.sif. Bir yerə toplanmış, bir yerə yığılmış, bir-birinin üstünə qoyulmuş. Prokuror mizin üstündə cəmlənmiş yetmiş iki min manatı [muzdura] göstərib r

    Tam oxu »
  • CƏMLƏŞDİRMƏ

    “Cəmləşdirmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • CƏMLƏŞDİRMƏK

    f. Cəmləmək, mərkəzləşdirmək. Bütün diqqətini [Xəlil] bir nöqtədə cəmləşdirdi. M.Hüseyn. Qız dik Eyvazın gözlərinə baxır, sonra ani olaraq, ya kəndlər

    Tam oxu »
  • CƏMLƏŞMƏ

    “Cəmləşmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • CƏMLƏŞMƏK

    f. Bir yerə toplanmaq, bir yerə yığılmaq, cəm olmaq. [Salman bəy:] Balam, sən də mən günlü, mən də sən günlü, sabah ertə dərdlilər cəmləşib

    Tam oxu »