biol. “Çarpazlaşdırılmaq” dan f.is. Qarabağ atlarının ərəb atları ilə çarpazlaşdırılmasından əsas məqsəd nəslin boyunu artırmaqdır
“Çarpazlaşdırmaq” dan məch
biol. “Çarpazlaşdırmaq” dan f.is. Yeni tip qonur mal əslində II-III nəsildən olan mələz heyvanlar birbirilə cütləşdirilərək yaradıcı çarpazlaşdırma yo
f. 1. Çarpaz etmək, xaçvari qoymaq. Əllərini sinəsində çarpazlaşdırmaq. 2. biol. Yeni heyvan, bitki növü və ya cinsi almaq üçün müxtəlif növdən, cinsd
“Çarpazlaşmaq”dan f.is. Təbii çarpazlaşma. Dillərin çarpazlaşması
f. 1. Bir-birini kəsmək, bir-birinin üstündən xaçvari keçmək; kəsişmək. Dəmiryol xətlərinin çarpazlaşdığı yerdə qaranlığın içərisindən bir səs eşitdil
“Çarpılmaq”dan f.is
f. Zərblə, şiddətlə dəymək, toxunmaq, toqquşmaq, vurmaq. Dəniz yavaşyavaş uğuldayır, dalğalar zərblə qayalara çarpılaraq şırıldayırdı
1. “Çarpışmaq”dan f.is. 2. Vuruşma, toqquşma, döyüş, savaş. Körpünü ortaya qədər gələn düşmənlərin önündə Əmrah da at belində qılıncla çarpışırdı
f. Vuruşmaq, döyüşmək; mübarizə etmək. İrəlidə piyadalar çarpışır. H.Nəzərli. [İncə:] …Ox, iki il çarpışdım, axır olmadı, məni öldürmək istədilər… C
“Çarpmaq”dan f.is
f. 1. Zərblə, şiddətlə toxunmaq, dəymək, vurmaq. Kür nəhri sahildəki iri daşlara və sarı qayalara çarparaq hiddətlə çağlayırdı
is. [fars.] köhn. Dükanlar olan yer, qapalı bazar, çarşı. Şəhərlər, kəndlər xalq nəğmələri və musiqi tərənnümləri altında bayram edir, bazarlar, çarsu
bax çadra. Gülsüm bir küncdə üzüörtülü, başında çarşab əyləşmişdi. Ə.Haqverdiyev. Çaydan sonra Nənəxanım Yetər ilə çarşaba bürünüb, qız axtarmağa getd
bax çadralı. Əyri küçələrin birində [həkim] bir çarşablı qadına rast gəldi. Çəmənzəminli
bax çadrasız
is. [fars.] bax çarsu. Mən üz qoydum bazara tərəf. Xəyalımda qoymuşdum: gedərəm düz baqqal çarşısına və buzu allam, gətirrəm və şəhərdə oradan da sava
is. [ing.] Kirayəyə götürülmüş nəqliyyat vasitəsi
[ing.] Çartizm tərəfdarı, iştirakçısı
[ing.] İngiltərədə XIX əsrin 30-40-cı illərində fəhlələrin siyasi hüquq əldə etmək və iqtisadi vəziyyətlərini yaxşılaşdırmaq uğrunda inqilabi hərəkatı
is. [fars.] köhn. Yük heyvanı ilə muzdla yük daşımaqla məşğul olan adam. Bizim karvanımız beş çarvadar atından ibarət idi
is. köhn. Çarvadarlara başçılıq edən adam, baş çarvadar. Üst-başlarını toz basmış müsafirlər çarvadarbaşının haqqını verib, karvansaradan çıxmağa başl
is. köhn. Çarvadarın işi, peşəsi. Qərəz, [Məmmədhəsən əminin] tutmadı işi, əliboş kəndə qayıdıb, üç-dörd eşşək alıb başladı çarvadarlığı
1. sif. Əyri, çəp. Çaş göz. Çaş baxış. – İki tərəfə baxan çaş olar. (Ata. sözü). Bağda maral çaş mələr; Çaş dolanar, çaş mələr; Mənim ahu-zarımdan; Da
sif. və zərf Qarışıq, qatqarışıq, dolaşıq, çaş, çaşqın, çaşmış. [Şeyda:] Fikrim elə çaşbaşdır ki, Telli xala, avtobusları dəyişik salıb, sizin Göytəpə
“Çaşdırmaq”dan f.is
f. 1. Müxtəlif yollarla birisinin çaşmasına, çaşıb-qalmasına, özünü itirməsinə səbəb olmaq. Lakin gözlənilmədən verilən tutarlı suallar [Verdiyevi] ça
zərf Çəp, əyri. □ Kiməsə çaşı baxmaq
“Çaşıb-qalmaq”dan f.is
bax çaşmaq 1 və 2-ci mənalarda. Qumru bunu eşidər-eşitməz yerindən qopub üzüaşağı dərəyə doğru yüyürdü, lakin dərə içində qız çaşıb-qaldı
is. bot. Çətirçiçəklilərdən ot bitkisi. Ballı bacısı oğlu ilə birlikdə kəndin üst tərəfindəki güneylərə gedər, çaşır, mərovca yığardı
is. [rus. чашка – fincan, ложка – qaşıq] zar. dan. Can bir qəlbdə, birbirinə çox yaxın yoldaşlar haqqında
sif. Çaşıb qalmış, nə edəcəyini bilməyən, özünü itirmiş. Çaşqın adam. – Anam çaşqın (z.) bir hal ilə dedi… S
zərf Çaşmış halda, özünü itirmiş halda, heyrət içərisində
is. Çaşqın adamın keçirdiyi hal, nə edəcəyini bilməmə, özünü itirmə. …Çaşqınlıq ikinci bir səhvə səbəb ola bilər
“Çaşmaq”dan f.is
f. 1. Arzu olunmayan, gözlənilməyən və ya çıxış yolu bəlli olmayan bir hadisə qarşısında çaşıb-qalmaq, özünü itirmək, nə edəcəyini bilməmək
[fars.] bax çeşt. Yay mövsümü, hava isti, çaşt çağı; Gün qızdırmış dağı, daşı, torpağı. A.Səhhət. // Günorta yeməyi
is. Yarıq, yer qabığında aralanmış nazik yarıq, torpağın yarılmış hissəsi. [Əlahəzrətin] on beş ilə tikdiyi bu dağılmaz bir qələ zənn etdiyi bina titr
1. bax çarpaz 1-ci mənada. 2. sif. Yapışıq, qovuşuq; bir-birinə yapışmış (meyvə və s.)
“Çataqlamaq”dan f.is
f. bax çarpazlamaq. // Əl barmaqlarını biri-birinə keçirmək. Biçinçilər əllərini başları altına çataqlayıb… uzandılar
“Çataqlanmaq”dan f.is
bax çarpazlanmaq 1-ci mənada. Ananın əlləri Nərimanın çiynində yox, kürəklərində çataqlanmışdı. Mir Cəlal
sif. 1. İkiyə ayrılmış (budaq və s.). // Bitişik, qovuşuq. 2. İkidişli (yaba və s. alət); ümumiyyətlə, ucu ikiyə ayrılmış; ikibaşlı (hər hansı bir şey
“Çatallanmaq”dan f.is
f. Çatal kimi ikiyə ayrılmaq. İrəlidə yol çatallanmışdır
“Çatdırılmaq”dan f.is
“Çatdırmaq”dan məch. Məktub vaxtında çatdırıldı. Əmanət sahibinə çatdırıldı
“Çatdırmaq”dan f.is