is. Şeytanlıq, xəbərçilik. □ Deyicilik etmək – şeytanlıq etmək, xəbərçilik etmək, xəbər vermək. [Dəmirov:] Görəsən, məndən kim deyicilik eləyib? Yoxsa
“Deyikləmək”dən f.is
f. Kiçik yaşında ikən qızı oğlana adaxlamaq, nişanlamaq
is. Uşaqlıqdan adaxlanmış qız, ya oğlan; nişanlı. [Tarverdi:] Bu qız … mənim deyiklimdir. M.F.Axundzadə
is. Nişanlı olma
əd. 1. Özündən qabaq gələn sözə inkarlıq, ya zidlik mənası verir. O, tək deyil. Otaq qaranlıq deyil. – Əziziyəm, nə qandır; Gözdən axan nə qandır; Daş
f.sif. Söylənilən, sözlə, ya yazılı surətdə ifadə edilən. Qətibənin özü onun [Səba xanımın] tamahkarlığını bilirdi, deyilən sözlərin heç birisinə inan
is. Deyilmə tərzi, tələffüz tərzi; tələffüz. Sözün deyilişi. – Xəlil sözlərin deyilişindən hiss etdi ki, Bəhmən daha samovara baxmır
“Deyilmək”dən f.is. Qafar … arvadına güldən ağır söz deyilməsinə dözməyəcəkdi. Ə.Əbülhəsən
1. “Demək”dən məch. Bu barədə heç bir söz deyilməmişdir. Xalq arasında belə deyilir. – Ərlə arvad ünvanına qoşa sağlıqlar; Deyildikcə fikrə getdi, qəm
f.sif. Söylənmiş, sözlə və ya yazılı surətdə ifadə edilmiş. Deyilmiş söz
is. məh. Vəsiyyət, son ürək sözü
dan. bax deyə. [Güləsər] Ağzın isti yerdədi deyin, ərə getmək sənə asan gəlir. İ.Şıxlı
“Deyindirmək”dən f.is
icb. Deyinməyə məcbur etmək, deyinməsinə səbəb olmaq
bax deyingən
sif. Çox deyinən, hər şeydən ötrü danışan. Deyingən adam. – Arvadın deyingəni kişini tez qocaldar. (Ata
is. Deyinmək xasiyyəti. Deyingənlik pis xasiyyətdir
“Deyinmək”dən f.is
f. Narazılığını bildirərək danışmaq, söylənmək, şikayətlənmək. [Tanya:] İndi yenə də İvanov gələr, başlar deyinməyə ki, laboratoriyada oxuyurlar
is. Narazılıq, şikayət, deyinmə
sif. Bir şeydən ürəyi sınmış, deyintisi olan, narazı qalmış, narazı
is. Söz döyüşdürmə
“Deyişdirmək”dən f.is
icb. Deyişməyə məcbur etmək, ara vurmaq; dalaşdırmaq
is. 1. Mübahisə, sözləşmə, söyüşmə, höcətləşmə, dalaşma. Bu vaxta qədər sükut ilə iki qardaşın çəkişmə və deyişməsini gözləyən Əlisəfa, nəhayət, dilə
qarş. 1. Bir-biri ilə mübahisə etmək, bir-biri ilə sözləşmək, höcətləşmək, söyüşmək. Onlar hər necə yarızarafat, yarıciddi deyişsələr də, əl-ələ verdi
is. [ər.] köhn. Monastır, kilsə. [Hüseyn xan:] Axırda yetişdik bir deyrə. Ə.Haqverdiyev. …Xanımın atası Şam tərəflərində mövcud olan bir deyrdə ibadət
is. [fr.] Özbaşına olaraq öz qoşun hissəsini qoyub gedən, hərbi mükəlləfiyyətdən boyun qaçıran hərbi qulluqçu; fərari
is. Ordudan qaçma, hərbi çağırışdan boyun qaçırma. // məc. Öz vəzifəsini, dövləti və ya ictimai borcunu yerinə yetirməkdən boyun qaçırma
[fr. des… və lat. inficere] Zərərli həşəratın müxtəlif üsullarla məhv edilməsi. Anbarlarda olan ziyanvericiləri məhv etmək üçün dezinfeksiya üsulundan
is. Dezinfeksiya işi ilə məşğul olan adam. Dezinfeksiyaçı dəstəsi
bax da1. Məhkəmə sədri üçün məsələ aydın idi. Buna baxmayaraq, bir neçə şahidi də danışdırdı. S.Hüseyn
is. [ər.] Xalq arasında yayılmış adət, ənənə. Köhnə dəbdə layla demək köhnəlib artıq; Bəs neyləyək? M
is. köhn. Ağacdan, sümükdən və s.-dən qayrılmış qab. Bal, yağ dəbbəsi. – Dəbbədən bal çıxar. (Ata. sözü)
is. [ər.] Bir şey haqqında əldə edilmiş saziş və razılığı pozmaq üçün bəhanə, öz vədindən və sözündən səbəb olmadan imtina etmə
is. Özü razı olduğu və haqqında sazişə gəldiyi şeydən imtina edən, sözündən qaçan adam; cığal
is. Dəbbəçi adamın xasiyyəti
[ər. dəbbə və fars. …kar] bax dəbbəçi
“Dəbbələmək”dən f.is
f. Razı olduğu və haqqında sazişə gəldiyi şeydən imtina etmək, sözündən dönmək, qaçmaq. Söz verdi nigarım məni incitməyə bir də; Tez döndü sözündən, b
is. [ər.] Təmtəraq, təntənə, cah-calal, büsat. [Fəxrəddin:] Həyatdakı xəlifələr bu qədər cəlal və dəbdəbəyə malik olduqları halda, xəlifə namını ləkəl
sif. 1. Təntənəli, əzəmətli. Yurdumun dəbdəbəli, dalğalı bir bayrağı var. S.Rüstəm. // Təmtəraqlı, çox zəngin
is. tib. Qasıq yırtıqlığı xəstəliyi; qrıja. // Bu cür xəstəliyi olan adam
“Dəbərdilmək”dən f.is
məch. Yerindən tərpədilmək
sif. Gözü qabağa çıxıq olan. Dəbərəgöz adam. – Bığı xınalı, dəbərəgöz bir qəssab kötüyün üstündə ət doğrayırdı
“Dəbərilmək”dən f.is
bax dəbərdilmək. Heç bir şey yerindən dəbərilməyəcəkdir. M.S.Ordubadi
“Dəbərişmək”dən f.is