is. [fars.] Süfrə. [Molla] günorta vaxtı dəstərxanı açır ki, bir az çörək yesin. “M.N.lətif.”. Məmmədhəsən əmi övrətinin sözünə baxıb çəkildi dəstərxa
is. [fars.] köhn. Ayaqüstü işləri görən qulluqçu (oğlan)
[fars.] bax dəsgah. Xudayar bəy, sənin dəstgahın varmış. C.Məmmədquluzadə. Yüz sənə bundan əqdəm ata və babalarımızın dolanacağını, … fikir və xəyalat
is. [fars.] köhn. 1. Kömək edən, əldən tutan; yardımçı, himayəçi, köməkçi. Tutsan əlini məni-fəqirin; Həqq ola həmişə dəstəgirin
is. [fars.] köhn. Qulp, dəstə( k). Başıbəlalı muzdur naəlac çamadanın dəstgirəsinə yapışıb, Qanlıtəpə tərəfə üz qoydu
is. [fars.] Kiçik, lüləksiz bardaq. Su dəstisi
zərf [fars.] Tez, əlbəəl, əlüstü. …Məmmədhəsən əmi dəsti getdi. C.Məmmədquluzadə
bax dəst-xətt
is. [fars.] köhn. Birinin yetişdirməsi olan, birinin yanında tərbiyə alan, sənət öyrənən adam. Yazıq övrət Mirzə Nəsibin övrətinin yanına gəlib bu söz
[fars.] klas. Əli çatma, nail olma, yetişmə; əldə etmə, müvəffəq olma. Yoxdur əlac, çoxdur bu könlümdə həsrətim; Nə vəslə dəstrəs, nə fəraqında taqəti
is. [fars.] köhn. 1. Təlimat, göstəriş. Sulduz xan konsuldan və Sərdar Rəşidin aldığı dəstura görə, müharibə zamanı Helminin dəstəsini arxadan vuracaq
is. [fars. dəstur və ər. əməl] köhn. Nizamnamə, təlimat, yazılı göstəriş. [Vəzirlərə] …vaxt ikən hazırlanmış göstərişlər və dəsturüləməl verildi
is. [fars.] köhn. Kiçik xəncər, yaxud silah kimi işlədilən iri bıçaq. O zaman hələ naqan-zad yox idi, yanımda ancaq dəşnə, iki dənə piştov var idi
is. [fars.] klas. Çöl, səhra, biyaban. Əqlü-huşum gedib bir Leylivəşdə; Məcnunişeyda tək düşmüşəm dəştə
is. [fars.] mus. Azərbaycan, habelə İran klassik musiqisində muğamlardan birinin adı
[fars.] klas. bax dava. Hər dərdin bir dəvası var. (Ata. sözü). Qəm dəfinə camimey dəvadır; Tədbiri-qəm eyləmək rəzadır
[ər.] 1. bax dava. Bir əldə tutub tiğini, bir əldə tutub səng; Dəvaya gəlirsə, ona canım də süpərdir
[ər.] bax davam. Ömrümün yox dəvamü payanı. S.Ə.Şirvani. Yoxdur dəvam məndə otuz gün kəsalətə. M.Möcüz
[ər.] bax davat. Al əlinə qələm, dəvat; Mən günü qərani yaz. Sarı Aşıq
is. Səhralarda və quru çöllərdə istifadə olunan, bir və ya ikihürgüclu, çox dözümlü iri yük heyvanı. Birhürgüclü dəvə
is. məh. Yuxusuz qalan, yata bilməyən adam. Səhərə qədər dəvəcər olmaq
is. zool. Torqanadlılar nəslindən çox böyük olmayan həşərat (cücü)
is. Dəvə saxlamaq və işlətməklə məşğul olan adam. Dəvəçi ilə dost olanın darvazası gen gərək. (Ata. sözü)
is. Dəvə saxlama və dəvə ilə yük daşıma işi. Dəvəçiliklə məşğul olmaq
is. bot. Qol-budaqlı, sürünən kökümsov gövdəli çoxillik ot bitkisi. Xırda ot bitkisi olan dəvədabanının … böyük kökyanı yarpaqları uzun saplaqlar üzər
is. zool. Yaşıl rəngli, uzun ayaqlı həşərat növü
is. Cökə ağacının meyvəsi
sif. dan. Çox ağır, çox yekə, çox şey tutan, böyük həcmli. Dəvəgötürməz sandıq
is. bot. Quraqlıq yerlərdə və daşlı yamaclarda bitən tikanlı kol və kolcuq
is. Keçmişdə dəvələri qırxmaqla məşğul olan adam
is. bot. Kökündə aşı maddəsi olan ikiləpəli bitki; süpürgəotu (boyaq kimi işlədilir)
is. zool. İsti ölkələrdə yaşayan, itiqaçan, lakin uça bilməyən çox böyük quş. Dəvəquşu yükə gələndə qanadını göstərər
1. is. Dəvəyə minmiş adam. Bu gələn dəvəlidi; Atdıdı, dəvəlidi; Yarı əldən qoymaram; Sövdamın əvvəlidi
is. bot. Marena fəsiləsinə daxil olan birillik ot bitkisi
bax dabərəgöz
is. [ər.] Hörmətlə bir yerə çağırma (çağırılma); çağırış. Onlar heç kəsin dəvətini qəbul etmədilər. M
sif. Çağıran, dəvət edən. Dəvətedici məktub. – Birinci dəfə olaraq Azərbaycan dilində nümayişə dəvətedici vərəqələr görünməyə başladı
is. bot. Ən çox quraqlıq yerlərdə və səhralarda bitən, dəvələrin yediyi tikanlı ot bitkisi
sif. Bir yerə (qonaqlığa və s.-yə) dəvət olunmuş, çağırılmış. Qonaqlığa dəvətli adam. İclasa dəvətli
is. [ər. dəvət və fars. …namə] Çağırış kağızı, dəvət kağızı. Bahar bayramına on beş gün qalmış, Toğrul bütün ölkələrə dəvətnamələr yazıb Təbrizə nümay
sif. 1. Dəvə yunundan toxunmuş. Dəvəyunu şal. 2. Dəvənin yunu rəngində olan. Dəvəyunu parça
is. [ər.] Möhkəmlik, səbat, öz sözünün üstündə durma. Şikəstə Zakirəm, cövrü-cəfaya; Onlar tək deyiləm, dəyanətim var
sif. Səbatlı, möhkəm, öz sözünün üstündə duran, bel bağlanıla bilən. Bütün İraq, fars və Azərbaycan xalqına tapşırılır ki, Toğrula və Eldənizin dəyanə
is. Səbatlılıq, sözünün üstündə möhkəmlik
sif. Dəyanəti olmayan, səbatı olmayan, möhkəm olmayan, öz sözünün üstündə durmayan. Dəyanətsiz adam
is. Səbatsızlıq, öz sözünün üstündə durmamazlıq
icb. Bir şeyi başqasına toxundurmaq, bir şeyin başqasına toxunmasına səbəb olmaq
is. Qarğıdan və s.-dən düzəldilmiş komacıq; alaçıq, qazma. [Sərçələr qışda] gecələr də samanlığa, dəyələrə; daxmaların, küləş damların deşiklərinə gir
is. Kiçik dəyə. Dəyəcik qurmaq. Dəyəcikdə yaşamaq
is. 1. Dəyə qurmaq üçün lazım olan (yer, ağac və s.). Dəyəlik yer. 2. Dəyələrdən ibarət oba, kənd, şənlik