is. [ər. “həkim” söz. cəmi] klas. Hikmət və fəlsəfə alimləri; alimlər. Avropalılar da axır vaxtadək bu məsələ ilə məşğul idilər, hükəma arvadın beynin
is. [ər. “həqq” söz. cəmi] 1. Dövlət tərəfindən müəyyən olunan və tətbiq edilən, insanlar arasında ictimai münasibətləri nizama salan və hakim sinfin
is. 1. Hüquq sahəsində praktik işçi. Məhkəmənin hüquqçusu. 2. bax hüquqşünas
sif. [ər.] 1. Hüquqa əsaslanan, hüquq normalarına uyğun olan. Hüquqi münasibətlər. Hüquqi qayda. – Qanımızı tökənə bundan sonra yenə də; Biz inanaq, a
sif. Hüququ olan, hüquqdan istifadə edən
sif. və zərf Siyasi və vətəndaşlıq hüququ olmayan, hüquqlardan məhrum, hüququ əlindən alınmış. Nə bilim bir düha doğuracaqmış; Hüquqsuz ömrünun acı qı
is. Siyasi və ictimai hüququn olmadığı hal, hüquqsuz adamın hal və vəziyyəti
is. [ər. hüquq və fars. …şünas] Hüquqşünaslıq mütəxəssisi; hüquqçu. Hüquqşünasların elmi sessiyası. Alim-hüquqşünas
is. 1. Hüquq elmlərinin məcmusu. Azərbaycan hüquqşünaslığı. 2. Hüquqşünasın ixtisası, sənəti, peşəsi
is. [ər.] anat. Həzm cihazının, ağız boşluğunu qida borusu ilə birləşdirən əzələ borusu. Pazaq Vəli təəccübdən yerində donub qaldı
“Hülqumlamaq”dan f.is
f. Hülqumundan tutmaq, boğazından yapışmaq, boğazlamaq
[fars.] 1. is. Azərbaycan klassik muğamlarından birinin adı. Milləndi qığılcım kimi zülmətdə hümayun; Dağ üstünə dağ basdı müsibətdə hümayun; Ülviyyət
is. [ər.] Cəhd, səy, qeyrət, ələlə verib çalışma, təşəbbüs. El hümməti, el qüdrəti vardır qolumuzda; Bir gün alarıq biz bu qisası yenə səndən
sif. 1. Uca, yüksək. Hündür divar. Hündür dağ. Hündür boy. – Çay hündür və yaşıl təpələrin arasilə axıb gedir
sif. Boyu hündür olan; ucaboy(lu), boylu-buxunlu. Hündürboy(lu) gənc. – Minayə hündürboylu, qarayanız, incə bir arvaddı
sif. Bir az, bir qədər hündür, uca. Hündürcə barı. Hündürcə kişi. // Çox hündür, çox uca. Hündürcə bir təpə
zərf 1. Çox hündürdə; ucadan, yüksəkdən. Təyyarə hündürdən uçurdu. 2. Səsini ucaldaraq; ucadan, bərkdən
is. 1. Hündür şeyin halı; ucalıq, yüksəklik. Divarın hündürlüyü. Ağacın hündürlüyü. 2. Rəqəmlərlə: bir şeyin yerdən, oturacaqdan, səthdən ən yüksək nö
is. Hündürlüyü ölçmək üçün cihaz. Təyyarənin hündürlükölçəni. Hündürlükölçənin göstəricisi
is. [ər.] 1. Bacarıq, məharət, ustalıq, qabiliyyət, fərasət. Belə bir işi görmək üçün hünər lazımdır
“Hünərlənmək”dən f.is
f. Qeyrətə gəlmək, cəsarətə gəlmək, ürəklənmək
sif. və is. 1. Bacarıqlı, məharətli, qabiliyyətli, qeyrətli, əlindən iş gələn. Hünərsiz özgəyə güvənər, hünərli özünə
sif. [ər. hünər və fars. …mənd] klas. bax hünərli. Biz qoca qafqazlı igid ərlərik; Cümlə hünərməndlərik, nərlərik
sif. Hünəri olmayan, hünəri çatışmayan, hünər göstərə bilməyən; bacarıqsız, qabiliyyətsiz, istedadsız, fərsiz, fərasətsiz
is. Bir işi görməyə hünəri, bacarığı, cəsarəti, qabiliyyəti, fərasəti, biliyi çatışmamaq
sif. və is. [ər. hünər və fars. …vər] 1. Hünərli, mərifətli, məharətli, qüdrətli, ustad. Hünərvər insana hörmət və ehtiram göstərilməlidir
is. məh. Ağcaqanadın adlarından biri. Bir yan, görürsən, uşaqlar oynaşır; Milçək vızıldaşır, hünü qaynaşır
“Hürdürmək”dən f.is
f. Hürməsinə səbəb olmaq, hürməyə məcbur etmək. İti qısdırıb hürdürmək
sif. Çox hürən, boş-boş hürən (it haqqında). Hürəyən it
is. Bəzi heyvanların (məs., dəvənin) belində piy yığınından əmələ gələn bir və ya iki çıxıntı. O karvanlar ki, caydaq dəvələrin hürgücləri dərisi qapq
“Hürkdürmək”dən f.is
f. bax hürkütmək. Qoyunu hürkdürmək. Quşları hürkdürmək
bax ürkək. [Gəray:] Barı, ram oldumu hürkək ceyran? A.Şaiq
bax ürkəklik
“Hürkmək”dən f.is
f. Gözlənilməz səsdən, adamdan və s.-dən qorxub çəkilmək və ya qaçmaq; ürkmək, qorxmaq (heyvanlar və quşlar haqqında)
is. Qorxu, ürkü. Aslanam, deyiləm tülkü; Tanımaram qorxu, hürkü. “Koroğlu”
“Hürküşmək”dən f.is
f. Hürkmək, qorxmaq, ürküşmək (çoxları haqqında). Qoyunlar hürküşdü. – Vəhşi ahular ovçunu görən kimi hürküşməyə başladılar
“Hürkütmək”dən f.is
f. Hürkməsinə səbəb olmaq; hürkdürmək, ürkütmək, qorxutmaq. Qoyunları hürkütmək. – …Səs emalatxananın dalında cərgələnmiş sığırçınları hürkütdü
“Hürmək”dən f.is
f. 1. Kəsik-kəsik səs çıxarmaq (it, tülkü və bəzi başqa heyvanlar). Səssəmir yox idi, ancaq hərdənbir zorba həyət iti hürürdü
sif. [ər.] Azad. Sakit küçələr [Midhədə] geniş göründü, əsir şəhər hürr və məsrur idi. Çəmənzəminli. □ Hürr olmaq – əsarətdən, zülmdən xilas olmaq, az
is. [ər.] Azadlıq. Bəşərin dərdini öz dərdi bilib millətimiz; Bizim öz niyyətimizdən doğub hürriyyətimiz
[ər. hürriyyət və fars. …pərəst] bax azadlıqsevən. Hürriyyətpərəst müsəlmanlar millət bahadırı Səttarxanı tərif və təhsin edirlər