“Kollektivləşdirilmək” dən f.is. Kənd təsərrüfatının kollektivləşdirilməsi
məch. Kollektivləşdirmə həyata keçirilmək, kollektivin malı edilmək
“Kollektivləşdirmək” dən f.is. Kənddə kollektivləşdirmə. Kollektivləşdirmə uğrunda mübarizə
f. Kollektivləşməni həyata keçirmək, kollektivin malı etmək, kolxozlarda birləşdirmək. Kənd təsərrüfatını kollektivləşdirmək
“Kollektivləşmək”dən f.is. tar. Kolxozlarda birləşmə, sosializm prinsipləri əsasında ümumiləşmə. Kənddə kollektivləşmə
f. Kollektivləşmə həyata keçmək, kollektivin malı olmaq; kolxozda birləşmək
bax kollektivizm
[lat.] 1. xüs. Bir şeyi öz tabeliyində olan təşkilatlardan toplamaq, habelə onların arasında paylaşdırılmaqla məşğul olan idarə
sif. tex. Kollektoru olan (bax kollektor 2 və 3-cü mənalarda)
[yun. kolla – yapışqan və eidos – bənzər] kim. Məhlulu üzvi pərdələrdən keçməyən, kristallaşmayan maddə (zülal, nişasta, yapışqan və s
sif. [yun. kolla və eidos-dan] kim. Kolloidə xas olan, kolloid xassələrinə malik olan. Kolloidal məhlul
is. [lat.] 1. Tələbələrin bilik səviyyəsini yoxlamaq üsullarından biri (semestr ortası). 2. Məruzələrin müzakirə məclisi
sif. Kol basmış, kol çox olan. Kollu yer. Kollu yamac
bax kol-koslu. Kəndarası kollu-koslu və dərəli-təpəli boşluqdan kolxoz həyətinə uzanan cığırın başında bəstəboylu bir qız göründü
is. Kollardan ibarət sahə; kolu çox olan, kol basmış yer. Kolluğu qırmaq. Kolluqda gizlənmək. [Tarverdi:] Mənim kolluq içində iki yüz yoldaşım yatır
is. [rus.] Fəxri nişanları paltara sancmaq üçün lövhəcik
[lat.] bax müstəmləkəçilik
[lat.] Koloniyada yaşayan adam (bax koloniya 2-ci mənada)
[lat.] 1. bax müstəmləkə. 2. Bir dövlətin ərazisində əcnəbilərin və ya bir ölkədə başqa yerdən köçüb gələnlərin yaşadığı yer, məhəllə, qəsəbə
[rus.] xüs. Vanna otağında suyu qızdırmaq üçün silindrşəkilli qazan
[fr.] Müəyyən qayda ilə düzülüb bir-birinin ardınca hərəkət edən insan, maşın və s. dəstəsi, cərgəsi; qol, səf, sıra
[fr. coloriste, əsli lat. colordan] Rəngləri bir-birinə yaxşı uyğunlaşdıran və onlardan istifadə etməyi bacaran rəssam; kolorit ustası olan rəssam
[ital. colorite, əsli lat. color] 1. Şəkildə, rəngli qravürada, mozaikada və s.-də rənglər, tonlar arasında əlaqə, münasibət, uyğunluq
sif. Koloriti olan, müəyyən koloritə malik; koloriti, xüsusiyyəti bariz surətdə özünü göstərən. Koloritli tamaşa
sif. məh. Qollu-budaqlı, şaxəli, çoxlu xırda qol-budağı olan. Kolpan kol. // İs. mənasında. Divarlara o qədər gül-çiçək taxılıb ki, elə bil hər bir di
sif. məh. Kolpanı olan, kolpan bitmiş. Rüstəm … buraya qalxıb kolpanlı ağacın dibində durdu. S.Rəhimov
sif. Kol şəklində olan, kol şəklində bitmiş, kola oxşayan; kolvari
[ing. xüs. addan] Xüsusi sistemli tapança, ya pulemyot. …Onların da kəmərində kolt sistemli tapançalar vardı
bax kolşəkilli
is. [fr.] Fəza sferasının iki böyük sferasının adı
is. dan. Dəstə, yığın. Qız oğlanı qırx kom çubuq sınınca çırpdı. (Nağıl)
zərf Dəstə-dəstə, kol şəklində, kol-kol. Damda kom-kom qanqal, sirkan bozarırdı. İ.Hüseynov
is. Səpələnən, dağılan şeylərin təpə halında yığımı; topa, qalaq. Qum koması. Torpaq koması. – Hərənin qabağında bir zorba koma kül qalandı
[yun.] tib. Bəzi xəstəliklər nəticəsində özündəngetmə, reflekslərin qan dövranının, tənəffüsün, mübadilə prosesinin pozulması şəklində təzahür edən ağ
is. Primitiv ev, daxma, daxal. Sığınıb dağda yapılmış komaya insanlar; Dırmaşır sərt qayalar üzrə bütün heyvanlar
zərf Yığın-yığın, topa-topa, dəstə-dəstə, üst-üstə yığılmış halda. Şərqə doğru ağır-ağır, koma-koma uçuşan buludlar birləşir, şəhəri get-gedə qorxunc
“Koma” söz kiç
“Komalamaq”dan f.is
f. Koma vurmaq, bir yerə yığmaq, üst-üstə yığmaq; qalaqlamaq, toplamaq. Qumu komalamaq. Taxılı komalamaq
“Komalanmaq”dan f.is
məch. və qayıd. Koma vurulmaq, koma halına salınmaq, üst-üstə yığılmaq, bir yerə toplanmaq; qalaqlanmaq
“Komalaşmaq”dan f.is
f. Bir yerə yığılmaq, toplaşmaq, yığışmaq. Uşaqlar həyətdə komalaşdılar. – [Kitabsatan:] Camaat, burada komalaşmayın, görən deyəcək, görəsən, yenə nə
is. Koma olan yer; koma, topa, qalaq vurulmuş yer. Bahadır dəftərcəsini xeylaq yazandan sonra meşədə gəzirdi
is. [fr. kommande, lat. commandare-dən] 1. Komandirin, başçının müəyyən edilmiş qaydada qısaca şifahi əmri
[alm. kommandier-dən] bax komandir. Cavan komandanın da qocanın bu halətinin təsirindən gözləri yaşardı
is. 1. bax komandirlik 1-ci mənada. 2. top. Qoşunların, hərbi hissələrin və s.-nin başında duran komanda heyəti
[alm.] 1. Hərbi hissə, birləşmə, ya hərbi gəmi başçısı. Polk komandiri. Rota komandiri. Gəmi komandiri
is. 1. Komandir vəzifəsi. Komandirlik kursu. – Hacıyev orta rütbəli komandirlikdən hələ bugünkü qədər inciməmişdi
[ing.] Taxıl və texniki bitkilərin yığımında eyni zamanda bir sıra işi görən kənd təsərrüfatı maşını