is. zool. Ağacları qurudan qurd, zərərverici cücü
is. [fars.] Bucaq, guşə. Şkafın küncü. Küncə çəkilmək. – Arvad ələyi gətirəndən sonra Qurban oturdu otağın bir küncündə və başladı gəci ələməyə
is. 1. bax künc. Otağın fərşi çoxdan bəri süpürülməmişdi: küncbucağı, tavanı hörümçək toru basmışdı. M
sif. Küncü, tini olan
is. 1. Tumundan yağ alınan ağ rəngli çiçəkləri olan birillik bitki. Küncüd çiçəkləmişdir. 2. Bu bitkinin toxumu (çörəyin üstünə səpilir, tibdə işlədil
sif. Küncüd vurulmuş, küncüd qatılmış, tərkibində küncüd olan. Küncüdlü halva. Küncüdlü çörək. – …Kimi ayaq üstə durub ağzına küncüdlü qovurğa atır
is. 1. Sonradan yaymaq, yastılamaq üçün yumru hala salınmış xəmir parçası. Bir kündə xəmir. Kündələri tabağa yığmaq
is. [fars.] Keçmişdə: qaçmasın deyə dustaqların ayaqlarına, boyunlarına və ya əllərinə vurulan ağır şey
is. Kündəni yaymaq üçün alət
“Kündələmək”dən f.is
f. Xəmirdən kündə hazırlamaq, kündə qayırmaq, kündə tutmaq. O, süfrə qabağında oturub xəmir kündələyirdi
“Kündələnmək”dən f.is
məch. Xəmirdən kündə hazırlanmaq, kündə qayrılmaq, kündə tutulmaq. Xəmir kündələndi
sif. Ayağına və ya boynuna kündə vurulmuş (bax kündə2). Ayağı kündəli dustaq
is. Saylarla işlənərək, xəmirdən tutulacaq kündənin miqdarını bildirir. On kündəlik xəmir yoğurmaq
is. [fars.] Saqqız ağacının qabığından hazırlanan xoşiyli sarımtıl maddə. Yazılmış uca məzar daşlarının dibindən çıxan səndəl və kündür tüstüləri qızl
is. Yumurtanın enli (küt) tərəfi. …Əli yumurtasının künəsini tutur və deyir… C.Məmmədquluzadə
[ər.] : künfəyəkün etdirmək – alt-üst etdirmək, darmadağın etdirmək. [Məstəli şah:] Xanım, buyurursunuzmu Pariji künfəyəkün etdirim, altını üstünə çev
is. köhn. Saxsı boru (su kəməri və ya kanalizasiya üçün)
is. [ər.] klas. Bir şeyin əsli, mahiyyəti, əsası, məğzi. Adəmin künhünü anlardı, qılardı səcdə. S.Ə.Şirvani
is. [ər.] Bir şəxsin adı, əslinəsəbi və s. kimi xüsusiyyətlərini göstərən qeyd (adətən ərəb dilində “əbu”, “ibn”, “ümm” sözləri ilə başlanan ləqəb)
is. Kürədə bişmiş sarı palçıqdan, gildən qayrılan iri saxsı qab. Su küpü. Bir küp sirkə. Küpü doldurmaq
is. 1. bax dibcik. Tüfəngin küpilə vurub boynuna; Əl salıb cibinə, həmi qoynuna… H.K.Sanılı. [Gödək kişi] tüfəngin küpünü yerə qoydu, sağ əlini [Qədir
is. Balaca küp, kürəcik. O qədər küp üstə küpçələr sınıb. (Ata. sözü)
is. İp və s. boyayan adam; boyaqçı
is. Küpçünün işi, sənəti, peşəsi; boyaqçılıq
is. dan. Tumurcuq. Ağacın küpəsinə baxmaq
is. Su, yağ və s. tökülən müxtəlif ölçülü saxsı qab. Yağı küpələrə doldurmaq. Küpənin ağzını bağlamaq
bax küpçə
is. bot. Parlaq, çox vaxt qırmızı çiçəkləri olan dekorativ kol-bitki
küpəgirən qarı folk. – hiylə, biclik, fırıldaq, ara vurmaq kimi işlərlə məşğul olan qarı (nağıllarda mənfi surət kimi işlənir)
“Küpələmək”dən f.is
f. Küpə qoymaq, küpə salmaq; bankalamaq. Xəstəni küpələmək
“Küpələnmək”dən f.is
məch. Küpə qoyulmaq, küpə salınmaq; bankalanmaq
bax küpələtmək
“Küpələtmək”dən f.is
icb. Küpə qoydurmaq, küpə saldırmaq; bankalatdırmaq
“Küpəmək”dən f.is
f. dan. 1. bax gopamaq 1-ci mənada. Qız almanı küpədi [Məlik Cümşüdün] dalınca. (Nağıl). 2. Acgözlüklə yemək, aşırmaq, tıxmaq, ötürmək
“Kürsəmək”dən f.is
bax küpəmək 1-ci mənada. Ağca xanım keçib uşağın qolundan tutdu, murdar bir pişik balası kimi çıxarıb eyvana qoydu, kürəyinə də bir yumruq küpsədi
sif. Pak, təmiz (su haqqında). Hovuz kürdür
sif. 1. Ağlağan, qışqırıqçı, şıltaq. Kür uşaq. 2. Hay-küyçü, zorakı, dediyini yeridən, inadkar. Kür adam
is. Azərbaycan, Türkmənistan, Suriya, İraq, İran, Türkiyə, Əfqanıstan və Pakistanda yaşayan irandilli xalq və bu xalqa mənsub adam
zərf və sif. Kürd dilində. Kürdcəazərbaycanca lüğət. Kürdcə danışmaq
is. mus. Əsasən kamançada ifa olunan lirik musiqi
is. mus. Aşıq musiqi formalarından biri
bax küləcə
is. mus. Yallı tərzində oyun havası. Kürdünağırı çalmaq