KÜNYƏ

is. [ ər. ] Bir şəxsin adı, əslinəsəbi və s. kimi xüsusiyyətlərini göstərən qeyd (adətən ərəb dilində “əbu”, “ibn”, “ümm” sözləri ilə başlanan ləqəb).
Çün Nəsiminin Əbülfəzl oldu həqdən künyəsi. Nəsimi.

KÜNH
KÜP

Digər lüğətlərdə

вырожда́емость зако́нный многососта́вный нау́рская о-о́й продёрнуться съюти́ть эксплуата́ция гастро́ли доброта́ забинтова́ть манифести́ровать опломбиро́вка посмеши́ть священному́ченик сероводоро́дный evictee fusain non-standard pedunculate re-enforcement set-forward point soft-spoken про- психологизм