[ing. punch] Şərabla su, qənd, limon və ya başqa meyvə şirəsindən hazırlanan, isti və ya soyuq içilən tünd içki
is. tib. İşlətmə dərmanlar qrupundan dərman preparatı
[lat.] Purizm tərəfdarı
[lat. purus – təmiz] Dili xarici sözlərdən təmizləmə cəhdi, ümumiyyətlə, dili yeni sözlərdən – neologizmlərdən, təhriflərdən və s
is. 1. Bir yerdə gizlənib adamı və ya ovu pusma, güdmə, gözləmə; marıq. Aslan həmişə pusquda idi ki, görək nə vaxt buna bir dilənçi rast olacaq
is. Pusquda duran, güdən, gözləyən, pusan adam. [Şölə xanım:] Özün bilmirsən ki, Ziba xanım yüz yerdə pusquçu qoyubdur ki, bu səbəblə səni ölümə verib
“Pusmaq”dan f.is
f. Gizlincə üzərində göz olmaq, gözdən qoymamaq; güdmək. [Mərcan bəy:] Dur gedək o biri otağa, burada bizi pusarlar
“Pusulmaq”dan f.is
məch. Gizlincə üzərində göz qoyulmaq; güdülmək
[rus.] 1. Bir yerə (məs.: sanatoriyaya, istirahət evinə, kursa və s.) göndərilən adama verilən rəsmi vəsiqə; yol vərəqəsi
təql. İstidən, yorğunluqdan, ürək sıxıntısından bezmiş adamın dodaqlarını aralayaraq ağzından havanı buraxarkən çıxardığı səs
uş. Xörək, yemək, bişmiş
“Püfkürmək”dən f.is
bax püfləmək. Papiros tüstüsünü püfkürərək ağzından; O dalıb fikrə, baxır qurğuya heyran-heyran. S.Rüstəm
“Püfləmək”dən f.is
f. Ağıza doldurulmuş havanı birdən buraxmaq, püf etmək; püfürmək. [Əhməd] arxalığının cibindən tənbəki kisəsini çıxartdı, çubuğunu əvvəl püfləyib sonr
“Püfürmək”dən f.is
bax püfləmək. Şamama suyu ağzına alıb Hafizənin üstünə püfürür. Ə.Haqverdiyev
sif. [fars.] Təcrübəsi olan; bişkin, bişmiş, yetkin, təcrübəli. Təcrübəli və püxtə yazıçı. □ Püxtə olmaq – usta olmaq, yetkin olmaq, təcrübəli olmaq
“Püxtələnmək”dən f.is
bax püxtələşmək
“Püxtələşmək”dən f.is
f. Bir işdə təcrübə qazanmaq, təcrübələnmək, ustalaşmaq, bərkdən-boşdan çıxmaq, püxtələnmək, yetkinləşmək, bərkimək
is. Təcrübəlilik, bişkinlik, yetkinlik; bir işdə püxtə olma. Yaradıcılıq bitkinlik və püxtəlik tələb edir
sif. və zərf [fars.] Heç kəsin bilmədiyi; gizli, xəlvət. Nə sözüm, söhbətim, nə həmdəmim var; Dərdim ürəyimdə pünhan, ağlaram
sif. və zərf [fars.] Gizli(cə), xəlvəti. [C.Cabbarlı] tamaşa zamanı isə qaranlıq, pünhani bir küncdə ayaq üstdə dayanır, səhnəni və tamaşaçıları öz də
[fr.] Əzilmiş göyərtidən, tərəvəzdən və meyvədən bişirilən xörək və ya xörək üstünə tökülən sous. Kartof püresi
sif. və zərf [fars. pür və ər. fənn] klas. Fəndgir, usta, mahir. □ Pürfənd olmaq klas. – usta olmaq, ustalaşmaq, mahirləşmək, bicləşmək
sif. [fars. pür və ər. həvəs] klas. Çox həvəsi olan; həvəsli. Pürhəvəs, şerə mübtəla bir qız; Nurə aşiq, sevimli bir yıldız
sif. [fars. pür və ər. ibarə] kit. Təmtəraqlı, obrazlı, ibarələrlə dolu (söz, nitq haqqında)
sif. [fars. pür və ər. kamal] klas. Kamallı, ağıllı
[fars. pür və ər. qiymət] klas. Qiymətli. Tacir də bir xeyli pürqiymət parçanı bir xonçaya qoyub, padşahın hüzuruna aparır
sif. [fars. pür və ər. məlal] klas. Məlallı, məlalla dolu, çox kədərli. □ Pürməlal eləmək (etmək) klas
sif. [fars. pür və ər. məna] klas. Mənalı, çox mənalı, məna ilə dolu; dərin. [Cənnətəli:] Təbim mövzundur, yazılarım da pürməna
sif. [fars.] Yaxşı dəm almış; tünd (çay haqqında). Xan xadiməyə qışqırdı: – Mirzənin çayını pürrəng edin! S
[fars. pür və ər. vüqar] klas. Vüqarla dolu; vüqarlı
“Püskürmək”dən f.is
f. 1. Öz içərisindən şiddətlə bir şey sovurub atmaq. Vulkan püskürür. Pilpilə püskürür. 2. məc. Saçmaq, buraxmaq
“Püskürtmək”dən f.is
icb. Geri oturtmaq, geri atmaq, geriyə çəkilməyə məcbur etmək. Düşməni mövqelərindən püskürtmək
is. Püskürmə işi; püskürmə. Vulkan püskürtüsü. // Püskürmə halında olan vulkanın ağzından çıxan kütlə; lava
is. [fars.] 1. bot. Qışda yarpağı tökülən, quraqlığa davamlı, qabıqlı meyvə gətirən subtropik ağac. Bağçanın ortasında tək bir püstə ağacı vardı
sif. Azyeyən, azacıq yeməklə doyan. Püstəqarın adam
is. Püstə ağacları əkilmiş yer. Püstəliyi becərmək
sif. Püstə rəngdə olan; açıqyaşıl. Püstəyi parça. – [Kəblə Heybətin] ayağında püstəyi rəngdə sarı başmaq var idi
is. Bir mübahisəni həll etmək, yaxud bir şeyə haqqı olduğunu və ya bir şeyin üsul və qaydasını müəyyən etmək üçün eyni cür nişanlar arasından bəxtəbəx
is. [fars.] köhn. Kiçik təpəcik; torpaq və ya qum topası, yığımı
is. [fars.] köhn. Oturub söykənmək üçün divara dayadılan döşək. [Səkinə xanım:] Gülsəba, yerə bir döşək sal, dalısına bir püşti qoy
[fr.] Üzərinə heykəl, sütun və s. dikəldilən bədii tərtibatlı özül; altlıq, postament. Qranit pyedestalın üzərində böyük şairin 5 metr hündürlüyündə t