Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • QƏMLƏNMƏ

    “Qəmlənmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • QƏMLƏNMƏK

    f. Kədərlənmək, məyus olmaq, qəmə batmaq

    Tam oxu »
  • QƏMLİ

    sif. bax qəmgin. Qəmli adam. Qəmli baxışlar. Qəmli nəğmə. – Çoxçoxdandır qəmli könlüm şad olmaz; Məgər əsməz dost kuyində yellər heç

    Tam oxu »
  • QƏMLİ-QƏMLİ

    zərf bax qəmgin-qəmgin. Qızına qəmli-qəmli; Danışır həyatını; Küskün xatıratını… M.Müşfiq

    Tam oxu »
  • QƏMLİLİK

    is. Qəmli adamın halı

    Tam oxu »
  • QƏMNAK

    [ər. qəm və fars. …nak] klas. bax qəmgin. Bir nalə qılan var dili-qəmnakdən özgə? S.Ə.Şirvani. □ Qəmnak etmək – qəmləndirmək, kədərləndirmək

    Tam oxu »
  • QƏMSİZ

    sif. və zərf Heç bir qəmi, dərdi, kədəri, qayğısı olmayan. Qəmsiz adam. – O qəmsiz, qüssəsiz, o xoşbəxt üzü; Mənim ilhamıma yaxındır, düzü… S

    Tam oxu »
  • QƏMSİZLİK

    is. Qəm, kədər, dərd, qayğı olmadığı hal

    Tam oxu »
  • QƏMZƏ

    is. [ər.] Naz, şivə, süzgün baxış, şivəli baxış. Əqlü huşum mənim, fikrü xəyalım; Şux gözdə, qəmzədə bəstədir, ay qız! M

    Tam oxu »
  • QƏMZƏDƏ

    sif. [ər. qəm və fars. …zədə] klas. Qəmli, kədərli; bədbəxt, yazıq. Ziyadə qəmzədəyəm hicr ilə, xoş ol günlər; Ki, mən bu qəmzədəlikdən ziyadə xürrəm

    Tam oxu »
  • QƏMZƏDƏLİK

    is. Qəmlilik, kədərlilik; bədbəxtlik

    Tam oxu »
  • QƏMZƏKAR

    [ər. qəmzə və fars. kar] bax qəmzəli

    Tam oxu »
  • QƏMZƏLİ

    sif. Naz verən, nazlı, şivəli. Bir afətə, bir nigarə uydum; Bir qəmzəli işvəkarə uydum. H.Cavid. Ziba nimtənəli, tikmə köynəkli; Gözləri qəmzəli, qall

    Tam oxu »
  • QƏNAƏT

    is. [ər.] 1. Bir şeyi ehtiyatla, sərfəli və səmərəli işlətmə, artıq işlətməmə, israf etməmə. Qənaət etmək

    Tam oxu »
  • QƏNAƏTBƏXŞ

    sif. [ər. qənaət və fars. …bəxş] Qənaətləndirici, kifayətləndirici, qaneedici. Qənaətbəxş iş. Qənaətbəxş cavab

    Tam oxu »
  • QƏNAƏTCİL

    sif. 1. Hər şeyə qənaət edən, azla kifayətlənən. Qənaətcil adam. – Müdrik adamlar deyiblər: “Abadlıq istəyirsinizsə, çalışqan olun, dövlət istəyirsini

    Tam oxu »
  • QƏNAƏTCİLLİK

    is. Hər şeyə qənaət etmə, azla kifayətlənmə

    Tam oxu »
  • QƏNAƏTÇİ

    sif. və is. Qənaət edən, israf etməyən, israfçılığa yol verməyən; azla kifayətlənən, hər şeyi qənaətlə işlədən

    Tam oxu »
  • QƏNAƏTÇİLİK

    is. Qənaət etmə, israfçılığa yol verməmə, hər şeyi qənaətlə işlətmə; az bir şeylə kifayətlənmə

    Tam oxu »
  • QƏNAƏTKAR

    sif. [ər. qənaət və fars. …kar] Hər şeyi qənaətlə, sərfəli işlədən, hər şeyə qənaət edən, qənaətlə dolanan; qənaətcil

    Tam oxu »
  • QƏNAƏTKARANƏ

    zərf [ər. qənaət və fars. …karanə] Qənaətkarcasına, qənaətkarlıqla, qənaətlə, azla kifayətlənərək

    Tam oxu »
  • QƏNAƏTKARLIQ

    is. Qənaət etmə; bir şeyi qənaətlə, ehtiyatla, sərfəli işlətmə, qənaətlə dolanma; qənaətcillik. [Mehriban] … uşaqlarını və evini sevə bilir

    Tam oxu »
  • QƏNAƏTLƏNDİRİCİ

    sif. Qaneedici, kifayətləndirici, inandırıcı. Qənaətləndirici cavab. Qənaətləndirici nəticə. Qənaətləndirici iş

    Tam oxu »
  • QƏNAƏTLƏNDİRİCİLİK

    is. Qane edicilik, kifayətləndiricilik; inandırıcılıq. Cavabın qənaətləndiriciliyi

    Tam oxu »
  • QƏNAƏTLƏNDİRMƏ

    “Qənaətləndirmək” dən f.is

    Tam oxu »
  • QƏNAƏTLƏNDİRMƏK

    f. Kifayətləndirmək, qane etmək; inandırmaq, razı salmaq, təmin etmək. Onun cavabı məni qənaətləndirmədi

    Tam oxu »
  • QƏNAƏTLƏNMƏ

    “Qənaətlənmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • QƏNAƏTLƏNMƏK

    f. 1. Kifayətlənmək, qane olmaq; aza qane olmaq. 2. Az şeylə kifayətlənmək

    Tam oxu »
  • QƏNAƏTLİ

    sif. 1. Qənaət verən, kifayət edən, qənaətləndirici. 2. Kifayətlənən; aza qane olan

    Tam oxu »
  • QƏNAƏTLİLİK

    is. Qənaət etmə, kifayətlənmə; aza qane olma, az bir şeylə kifayətlənmə

    Tam oxu »
  • QƏNAƏTSİZ

    sif. Qənaət etməyən, qənaət gözləməyən; israfcıl. Qənaətsiz adam. – Qənaətsiz qənaətdən; Təntənəli cəhalətdən yorulmadın? R

    Tam oxu »
  • QƏNAƏTSİZLİK

    is. Qənaət etməmə, hər şeyi qənaətsiz, sərfəsiz işlətmə; israfçılıq

    Tam oxu »
  • QƏNARƏ

    is. Kəsilmiş heyvanların cəmdəyini asmaq üçün iri qarmaq. Əti qənarədən asmaq. – Qurban götür kəs məni; Qənarədən as məni; Al könlümü, saz eylə; Sinən

    Tam oxu »
  • QƏNBƏR

    is. məh. Çaydaşı, küçələrə döşənən daş. [Səttar:] Pirallahıdan bu yanda balaca bir ada var, bir dəfə atam ora qaşqaldaq ovuna getmişdi, məni də aparmı

    Tam oxu »
  • QƏNBƏRQULU

    is. dan. Cəncəl, əngəl, xata. Bu işin qənbərqulusu var. – [Xaspolad:] İnsanın gərək zatında qənbərqulu olmasın

    Tam oxu »
  • QƏNBƏRLİK

    is. məh. Qənbər döşənmiş yer

    Tam oxu »
  • QƏND

    is. [ər.] Şəkər çuğunduru və ya şəkər qamışından hasil edilən ağ kristal şəklində şirin qida maddəsi; şəkər

    Tam oxu »
  • QƏNDAB

    is. [ər. qənd və fars. ab] Şərbət. Çavuş qəndabı içib corabı aldı və qoydu atının tərkindəki xurcuna

    Tam oxu »
  • QƏNDABİ

    sif. [ər. qənd və fars. abi] Şərbətli, şirin, şirni qatılmış. [Ağa Mərdan:] Ağa Kərim, bizim nökərlərdən birisini göndər, bazardan çilovpəzdən 4 nəfər

    Tam oxu »
  • QƏNDDAN

    [ər. qənd və fars. …dan] bax qəndqabı. …Dördkünc ağ qənddanlar bahalı konfet və şirni ilə doldurulmuşdu

    Tam oxu »
  • QƏNDDİŞLƏYƏN

    bax qənddoğrayan

    Tam oxu »
  • QƏNDDOĞRAYAN

    is. Qənd doğramaq üçün kəlbətin

    Tam oxu »
  • QƏNDİL

    is. [ər.] Asma lampa. Körpünün daş qapıları və yüz arşın ucalığındakı tağlar minlərcə qəndillərin əlvan şəfəqləri altında parlayırdı

    Tam oxu »
  • QƏNDİLLİ

    sif. Qəndilləri olan, qəndillər asılmış, qəndillərlə bəzədilmiş və işıqlandırılmış

    Tam oxu »
  • QƏNDQABI

    is. Qənd qoymaq üçün qab; qənddan. Şəbanın evini alt-üst etdilər. Həqiqət … iki dəst gümüş çəngəl-bıçaq, neçə gümüş qəndqabı və sair şeylər tapıldı

    Tam oxu »
  • QƏNDQIRAN

    bax qənddoğrayan

    Tam oxu »
  • QƏNDSINDIRAN

    bax qənddoğrayan

    Tam oxu »
  • QƏNƏPƏ

    [əsli fr.] köhn. Taxt, divan. İskəndər görüşüb, yumşaq qənəpənin üstündə oturdu. Çəmənzəminli

    Tam oxu »
  • QƏNİ

    sif. [ər.] köhn. Varlı, dövlətli, zəngin. Vəslindən oldum çün qəni, bən mülkü malı neylərəm. Nəsimi. Aç kiseyi-səxavətüvün bəndin, ey qəni! M

    Tam oxu »
  • QƏNİM

    is. [ər.] Düşmən. Hay-hay deyib qənim üstə varanda; Kəllə gərək bu meydanda qalanı. “Koroğlu”. Bax, bizim qənimimiz indiyədək bizi əsarətdə saxlayan h

    Tam oxu »