bax yaslı 1-ci mənada
is. [ər.] Görkəmli şəxsiyyətlərin, xüsusən şair, rəssam və b.-nın həyatı haqqında qeydlər və əsərlərindən nümunələr verilən əsər
is. Təzkirə yazan adam, təzkirə müəllifi
f. məh. Hürkmək, hürküb qaçmaq
is. [ər. “təzmin” söz cəmi] Məğlub dövlətin qalib dövlətə verməli olduğu pul; kontribusiya. // Düşmənin işğal etdiyi ərazinin əhalisindən aldığı pul,
is. [ər.] Ərə vermə
is. [ər.] 1. Saxtalaşdırma. 2. köhn. Hiyləbazlıq
is. [ər.] 1. Öz ağırlığı ilə basma, sıxma; basqı. Qarın təzyiqi altında budaqlar sındı. // Qazların və mayelərin elastiklik dərəcəsi
is. [ər.] Bəzək-düzək vermə, bəzəndirmə
təql. 1. Tüpürərkən çıxarılan səs. Əcnəbi … tfu deyərək, gözlərini ovuşdurmağa başladı. S.M.Qənizadə
is. Böyük qalaq, yığın. Kərbəlayı Hatəmxan əlindəki kürəyi buğda tığına vurub, ağa dərvişə tərəf yeridi
“Tığlamaq”dan f.is
dan. Tığ vurmaq, qalaqlamaq. Samanı tığlamaq. Buğdanı tığlamaq
f.is. Tığ vurulmuş, qalaqlanmış. Budur …tayalarla dolu xırman, sovuruq, tığlanmış kəhrəba buğda! Mir Cəlal
is. 1. Ucu iti balıq sümüyü. Balığın ətini tıxından ayırmaq. 2. İtiuclu tilişkə, tikan və s. Əlimə tıx batıb
is. 1. Şüşə və s. bu kimi boğazlı qabların ağzını və ya müxtəlif cihazların deşiklərini qapamaq üçün dairəvi mantar və ya başqa şey; probka
is. Şüşənin tıxacını çıxarmaq üçün yivli oxu və dəstəsi olan alət; probkaaçan. Bu zorba bıçağın üç-dörd tiyəsi, qayçısı, dırnaqtutanı, konservaçanı, v
“Tıxaclamaq”dan f.is
f. Tıxac tıxamaq, şüşə və s.-nin ağzını tıxacla bağlamaq; probkalamaq
sif. Ağzı tıxacla bağlanmış, tıxacı olan; probkalı. Ağzı tıxaclı litrlik şüşəni pəncərə qabağına qoydu
“Tıxamaq”dan f.is
f. 1. Güclə sığışdırmaq, yerləşdirmək; soxmaq, dürtmək. Serdyuk… əsgini [Təvəkkülün] ağzına tıxadı… Ə
“Tıxanmaq”dan f.is
1. məch. Nəfəs ala bilməmək, nəfəsi kəsilmək, nəfəsi tutulmaq. [Qurban:] Aşağıya getmək çox çətindir, neftin qoxusundan nəfəs tıxanır
sif. Güclə basılmış, güclə yerləşdirilmiş. Yun tıxılı kisə
“Tıxılmaq”dan f.is
məch. Güclə yerləşdirilmək, soxulmaq, basılmaq, keçirilmək, soxuşdurulmaq. Paltarlar çamadana tıxıldı
“Tıxımaq”dan f.is
bax tıxamaq. Yorğan-döşəyi məfrəşə tıxımaq
“Tıxışdırmaq”dan f.is
bax tıxımaq
“Tıxlanmaq”dan f.is
f. Balaca balıqlarda tıx əmələ gəlmək
sif. Tıxı olan. Tıxlı balıq
“Tıxmaq”dan f.is
f. dan. (Acgözlüklə) yemək. Getdim, o arsıza deyim ki, gəlsin; Tıxsın zəhrimardan, qarnı kökəlsin. H
“Tıxnaşdırmaq”dan f.is
f. dan. 1. Zorla tıxımaq, soxmaq, soxuşdurmaq. 2. bax tıxmaq
“Tıxnaşmaq”dan f.is
qarş. Güclə bir yerə girmək, soxulmaq, soxuluşmaq, sıxışmaq (çoxları haqqında). Arxadan çapıb gələn dəstə atların cilovunu çəkib, dar keçidə tıxnaşır
sif. Tıxı olmayan. ◊ Tıxsız balıq məc. – heç kəslə işi olmayan, heç kəsə nə yaxşılığı, nə də pisliyi keçən adam haqqında
1. bax tıqq. 2. Zərf mənasında. Tıq-tıq edərək, tıqqıldaya-tıqqıldaya. Saat küncdə tıq-tıq ötür; Dəqiqələr keçib gedir
təql. Yuxarıdan düşən və ya bir şeyə dəyən bərk bir şeyin çıxardığı səs (bəzən təkrar edilərək işlədilir)
“Tıqqıldamaq”dan f.is
f. Tıqq (tıq-tıq) səsi çıxarmaq, tıq-tıq eləmək. Küləkdən qapı tıqqıldadı
“Tıqqıldatmaq”dan f.is
f. Yavaşca taqqıldatmaq, tıq-tıq etmək. Çingiz gülüş vəziyyətindəki simasını ciddiləşdirərək masanı tıqqıldatdı… Çəmənzəminli
is. Tıqq (tıq-tıq) səsi. Sayad Pəri tıqqıltı eşidib qarabaşı Ağcaqızı dürtmələdi. “Əmrah”. A kişi, bilmirəm gecənin nə vaxtı idi, yuxuda qulağıma bir
sif. və zərf Bəzi səsləri burunda deməkdən ibarət tələffüz tərzi, burnunda danışma. Tın-tın danışmaq
“Tıncıxmaq”dan f.is