is. 1. Üstündə oturmaq üçün qayışlarla atın belinə bağlanan oturacaq. [Doktor:] Atı yəhərin altında yox, qoşquda görməyi daha da artıq xoşluyuram
top. Yəhər və s. qoşqu ləvazimatı
is. Yəhəri atın belinə bərkidən qayış
sif. Burnu yastı. O yandan patron paylayan yəhərburun əsgərin səsi eşidildi. Ə.Əbülhəsən
is. Balaca yəhər
sif. Yəhərin qaşına bağlanan, yəhərin qaşından asılan. O, yəhərqaş xurcununda həmişə neştər, biz gəzdirər, yeri gələndə işə salardı
is. Yəhər qayıran usta; sərrac
“Yəhərləmək”dən f.is
f. 1. Atın belinə yəhər bağlamaq. Rizvan öz atını [müəllim] üçün həyətdə yəhərləməklə məşğul idi. S.Hüseyn
“Yəhərlənmək”dən f.is
məch. Belinə yəhər qoyulmaq. At yəhərləndi
“Yəhərlətmək”dən f.is
icb. Başqası vasitəsilə yəhər qoydurmaq. Atları yəhərlətmək
sif. Belinə yəhər qoyulmuş, belində yəhər olan. Düzlərdə, tarlalarda əkinçilik işi ilə məşğul olan hər bir kəndlinin atı da yəhərli (z
is. Atların və b. heyvanların belində yəhərin sürtüb əmələ gətirdiyi yara
sif. Yəhərin yanında olan. Yəhəryanı qayış
[ər.] 1. is. Eramızın I-II əsrlərindən qabaq Fələstində yaşamış, sonradan dünyanın müxtəlif ölkələrinə yayılmış, indi isə İzrail dövlətinin əsas əhali
zərf və sif. Yəhudi dilində. Yəhudicə qəzet. Yəhudicə oxuya bilir
“Yəhudiləşmək”dən f.is
f. Yəhudi dinini və ya adət və xasiyyətlərini qəbul etmək, mənimsəmək
is. Yəhudi dini. // Bu dinə mənsubiyyət
sif. və is. [ər. yəhudi və fars. …pərəst] Yəhudiləri, yəhudi adət və ənənələrini sevən adam
is. Yəhudiləri, onların adət və ənənələrini sevmə
1. zərf Şəksiz, şübhəsiz, səhih, inamla. Yəqin demək olar ki, ramazan ayı müsəlmanlardan ötrü yemək ayıdır, qonaqlıq ayıdır, toy-bayram ayıdır
zərf Yəqin, düz, doğru, inanaraq. “Molla Nəsrəddin” məzəlilikcə söylədiyi sözlər və istehzalar, yəqincə yazdığı xəbərlər eyni ilə nəticə verdi
köhn. Şəksiz, şübhəsiz; əsla şəkk və şübhə olmadan. Hər kim ki, getməyibdi, yəqinən gedən bilər; Guya ki, bir behiştdi yaylağı Gəncənin
“Yəqinləşdirmək”dən f.is
f. Yəqin etmək, həqiqət olduğunu müəyyən etmək
“Yəqinləşmək”dən f.is
f. Yəqin olmaq, həqiqət olduğu müəyyənləşmək
is. Şəkk və şübhəsizlik, düzlük, doğruluq, həqiqilik. Bu ehtimalı xatirə gətirə bildiyinə xoşlanan Nəriman bu hadisənin yəqinliyini düşünəndə məyus ol
is. [ər.] And, qəsəm. □ Yəmin etmək – and içmək. Bu şanlı bayrağı al, ona yəmin et. S.S.Axundov. Quranə yəmin etdim isə, sonra unutdum; Əhrarı, fədail
sif. Andlı, and içmiş
bağl. Özündən əvvəlki fikri izah edən cümlələri və ya cümlə üzvlərini birləşdirmək üçün işlənir. Biz üç nəfər, yəni mən və iki yoldaşım irəlidə gedird
is. [ər.] Yas, hüzn. Başını qaldırıb Maral xəritə üzərində yarımsantimetrlik bir sahə tutan bu yerə baxdı və yəslə (z
sif. [ər. və fars.] Ümidsizlik, məyusluq gətirən, matəm törədən
is. [ər.] miner. Xırda kvars dənəciklərindən ibarət qırmızı, yaşıl və s. rəngli süxur, daş (bəzək şeyləri qayrılır)
is. [fars.] 1. mif. Qədim zərdüştilərdə xeyir allahı. 2. Yaradan, Allah, Tanrı
is. [ər.] Yaxın Şərqdə əsasən kürdlər arasında yayılmış bir məzhəb (yəzidilər dünyanın yaradılmasında iblisi Allaha şərik tutur və getdikcə iblisin qü
is. Yəzidi məzhəbi və ona mənsubiyyət
sif. 1. Dağınıq olmayan; qısaca, müxtəsərcə, qısa, toplu. Yığcam ifadə. Fikrini yığcam (z.) şəkildə anlatmaq
is. Yığcam şeyin halı
“Yığdırmaq”dan f.is
icb. Başqasına yığma işi gördürmək. Taxılı yığdırmaq. Məhsulu yığdırmaq. – Qulam müəllim şeyləri daşıtdırıb bir tərəfə yığdırdı
is. 1. Yetişmiş məhsulu yığmaqla məşğul olan adam. Yığıcı briqadası. – Yığıcılar üçün döşlük hazırlanmış, qapanların hamısı təmir edilib yoxlamadan ke
f.sif. Yuyulmaq, islanmaq və s. nəticəsində qısalan, gödələn, əvvəlki ölçüsü azalan. Yığılan parça. Aşısız gön yığılan olur
sif. Yığılmış halda olan, toplanmış halda olan. Yığılı yük. Yığılı pul. Şeylər yığılı (z.) halda həyətdə durur
is. Yığılma, toplanma işi və tərzi; yığılma, toplanma, cəmləşmə
“Yığılışmaq”dan f.is
bax yığışmaq