“Yumrulmaq”dan f.is
f. köhn. Şişib ur kimi olmaq. ◊ Yolu(n) yumrulsun, yolu yumrulmuş – bax yol
sif. Yumrusu olan
is. 1. Yumru şeyin halı; dəyirmilik, girdəlik. Topun yumruluğu. 2. məc. Köklük, koppuşluq
sif. Sifəti yumru və kök olan; girdəsifət. Yumrusifət uşaq. – Kamerada iki nəfər də vardı. Biri qalınqaşlı, yumrusifət oğlandı
sif. Yanaqları yumru və kök. Teybə … yumruyanaq, qırmızısifət, düzqamətli, dolğunəndamlı, ucaboy, zəhmli baxışları ilə nə isə daima qorxu təlqin edən
“Yumşaq”dan oxş. Yumşacıq uşaq əlləri
sif. 1. Basdıqda, toxunduqda müqavimət etməyən və batıb qalmayan; qatı, sərt olmayan. Yumşaq döşək. Yumşaq yastıq
zərf Xoş dillə, yumşaqlıqla, mülayimcə, üsulluca. Arvad qızını yanına çağırıb ondan yumşaq-yumşaq xəbər almağa başladı: – Ay gözümün nuru, balam, nə o
cəm zool. Adətən daxili skeleti olmayan, üzəri çanaqla örtülü onurğasız heyvanlar tipi. Dənizdə yaşayan yumşaqbədənlilər
zərf və sif. Yumşaq, mülayim. Yumşaqca cavab vermək. Yumşaqca bir şey
sif. Dərisi yumşaq olan
sif. Xasiyyətcə, təbiətcə yumşaq, mülayim. Yumşaqxasiyyət(li) adam
is. Yumşaqxasiyyət adamın hal və keyfiyyəti; xasiyyətcə, təbiətcə yumşaqlıq, mülayimlik
is. 1. Yumşaq şeyin hal və keyfiyyəti. Döşəyin yumşaqlığı. Saçın yumşaqlığı. Yunun yumşaqlığı. 2. Mülayimlik
sif. Tükü (saçı) yumşaq (zərif) olan
sif. Qəlbiyumşaq, ürəyiyumşaq; şəfqətli, rəhmdil
is. Qəlbiyumşaqlıq, rəhmdillik, şəfqətlilik, şəfqət
sif. Bir qədər yumşaq, yumşaq kimi
sif. Yarpaqları sərt olmayan, yarpaqları yumşaq olan. Yumşaqyarpaqlı bitkilər
sif. Yunu yumşaq olan. Yumşaqyunlu qoyun
sif. 1. Yumşaldan, yumşaq hala sala bilən. Yumşaldıcı maddələr. 2. Yüngülləşdirici, sərtliyini, şiddətini azaldıcı
“Yumşaldılmaq”dan f.is. Torpağın yumşaldılması
məch. Yumşaq hala salınmaq
“Yumşalmaq”dan f.is
f. 1. Yumşaq, elastik hala gəlmək; sərtliyini, bərkliyini, codluğunu itirmək. Dəri suda yumşalmışdır
“Yumşaltdırmaq”dan f.is
icb. Başqası vasitəsilə yumşaltmaq. Palçığı bir az yumşaltdırmaq lazımdır
“Yumşaltmaq”dan f.is
f. 1. Yumşaq, elastik hala salmaq; sərtliyini, bərkliyini rəf etmək. Torpağı yumşaltmaq. Yunu yumşaltmaq
sif. Yumulmuş vəziyyətdə olan, örtülü, qapalı. Yumuq gözlərini aç da, bir oyan; İndi zaman başqa zamandır, ana! S
“Yumulmaq”dan f.is
f. Öz-özünə qapanmaq; örtülmək. Mayilin gözləri ehmal-ehmal yumuldu. Mir Cəlal
sif. Yumulmuş vəziyyətdə olan; örtülü, qapalı, yumuq. – Vida deyəcəyəm Vətən mülkünə; Gözləri yumulu, əlləri açıq
“Yumurlamaq”dan f.is
bax yumrulamaq
“Yumurlanmaq”dan f.is
bax yumrulanmaq. Toğluların quyruğu yumrulanmış, yanları sığallanıb ət bağlamışdı. M.İbrahimov
is. 1. biol. İnsan və heyvan orqanizmlərinin yeni orqanizm vücuda gətirə bilən qadın cinsi hüceyrəsi (toxumu)
is. 1. Balaca yumurta. 2. biol. Spermatozoid hasil edən kişi tənasül vəzisi, habelə insanda və məməli heyvanlarda daxili sekresiya orqanlarından biri
sif. 1. Yumurtası olan. Yumurtalı toyuq qırtıldayır. 2. Tərkibində yumurta olan, yumurta qatılmış. Yumurtalı xörək
1. is. Qadın cinsiyyət vəzisi. 2. sif. Yumurta vermək üçün yetişdirilən. Yumurtalıq toyuqlar. 3. bot
sif. 1. Yumurtası olmayan, yumurta verməyən. 2. Tərkibində yumurta olmayan, yumurta vurulmamış. Yumurtasız yeməklər
is. 1. Yumurta verməmə, yumurta çıxarmama, yumurtası olmama. Yumurtasız toyuq. 2. Tərkibində yumurta olmama, yumurta vurulmama
bax yumurtavari
sif. Yumurtaya oxşar, yumurta şəklində olan, görünüşcə yumurtaya oxşayan; yumurtaşəkilli
“Yumurtlamaq”dan f.is
f. 1. Yumurta vermək, yumurta çıxarmaq. Toyuqlar yumurtlayır. – Yumurtlamadığı bəs deyil, falı da içir