köhn. bax məktəbdar. Bir belə söz də deyirlər ki, sizin kalba Aşır; Yeni məktəbçilər ilə gecə-gündüz yanaşır
is. [ər. məktəb və fars. …dar] köhn. Keçmişdə xüsusi məktəb açıb orada dərs deyən adam. …Övladımızın tərbiyə və təlimi bilkülliyə üsuli-təlimdən bixəb
is. köhn. Məktəbdarın işi; öz xüsusi məktəbində dərs demə. Mirzə Həsən Təbrizdə məktəbdarlıq etdiyi müddətdə vəliəhd Müzəffərəddin mirzəni çox yaxşı t
sif. Məktəbdə olmayan, məktəbdən kənarda olan, məktəbdən xaric həyata keçirilən (məşğələ, mədənimaarif müəssisələri və s
sif. Uşağın məktəbə daxil olana qədərki dövrünə aid olan. Məktəbəqədər uşaq müəssisəsi. Məktəbəqədər tərbiyə
is. [ər. məktəb və fars. …xanə] köhn. Məktəb. Məscid minarəsi, məktəbxanası; Torpağı şirindi, yeri yaxşıdır
sif. Bir neçə məktəb arasında olan, bir neçə məktəbə aid olan. Məktəblərarası idman yarışı
sif. Məktəbdə oxuyan; şagird. Məktəbli uşaq. – Oturmuş qapıda məktəbli bir qız; Əlində bir qələm, bir parça kağız
sif. Məktəbin yaxınlığında, yanında olan. Məktəbyanı bağça. – Bahar yaxınlaşırdı, uşaqlar məktəbyanı təcrübə sahəsində çoxlu bitki əkmişdilər
sif. Məktəbə girmək yaşı çatmış, həmin yaşda olan. Məktəbyaşlı uşaq. // İs. mənasında. Məktəbyaşlıların siyahısını tutmaq
is. [ər.] Hər hansı bir məqsədlə, yaxud bir şeyi xəbər verib bildirmək üçün yazılıb poçt və ya başqa vasitə ilə birinə göndərilən kağız
“Məktublaşmaq”dan f.is
qarş. Bir-birinə məktub yazmaq, bir-biri ilə yazışmaq. Həmzə Rəcəbovun bir çox şəhərlərlə əlaqəsi vardı, çox adamlarla məktublaşırdı
is. Məktubları adreslər üzrə sahiblərinə çatdıran poçt işçisi; poçtalyon
is. [ər.] Yeyiləcək şeylər; azuqə, ərzaq. Amma onun tamam məkulatı və məşrubatı haman mənzildə hazır olurdu
is. [ər.] köhn. 1. Tərsinə düşmüş, başıaşağı çevrilmiş. 2. Nəyinsə əksi, ziddi, tərsi. 3. Əks-səda
is. [ər.] Məcmuə, jurnal və ya qəzetdə kiçik elmi və ya publisistik yazı. Qəzet məqaləsi. Tənqidi məqalə
is. [ər.] 1. Yer, məkan. Pişxidmətbaşı və Xacə Mübarək çıxdılar, hər birisi öz məqamına getdi. M.F.Axundzadə
is. [ər.] Qəbir, məzar
is. [ər.] 1. Qəbirlərin üzərində xüsusi tikili; türbə, mavzoley. Nizami məqbərəsi. – Böyük şair taxt-rəvandan düşüb, birbaş Azərbaycan şairi Xaqaninin
sif. [ər.] 1. Qəbul olunan, bəyənilən, xoşagələn, yaxşı. [Ağa Kərim:] Özün bilmirsən, sir-sifətin çəndan məqbul deyil! M
is. [ər.] Əldə edilməyə, nail olmağa çalışılan, qəsd olunan şey; məram, niyyət, arzu. Məqsədə nail olmaq
sif. Məqsədə müvafiq olan, cavab verən; niyyətə, arzuya düz gələn; münasib. Ən məqsədəuyğun üsullar
is. Məqsədəuyğun olma, qarşıya qoyulan məqsədlə düz gəlmə; münasiblik
sif. Müəyyən məqsəd güdən, müəyyən məqsədlə edilən, müəyyən məqsəd daşıyan. Məqsədli səfər
sif. Heç bir məqsəd güdməyən; məqsədlə edilməyən; boş, faydasız. Məqsədsiz gəzinti. Məqsədsiz həyat. // Zərf mənasında
is. [ər.] klas. İstənilən, arzu edilən şey; məram, niyyət, qəsd. Məqsudun nədir? – Şikəstə könlümün məqsudu, usta! Bu Təbrizin sonaları necədi? “Abbas
is. [ər.] 1. Şeirdə pauza, şeir oxuyarkən durulan yer. 2. ədəb. Qəzəlin son beyti (mətlə müqabili)
sif. [ər.] köhn. Öldürülmüş, qətl olunmuş. □ Məqtul olmaq – qətl edilmək, qətl olunmaq, öldürülmək (silahla)
sif. [ər.] köhn. Ağıllı, ağlabatan, ağlauyğun. Məqul söz
is. [ər.] Gözəllik, şirinlik, lətafət; cazibə, duzluluq. Xanəndənin səsində məlahət var. – Ortaboylu kəndli qızı məlahətdən məhrum deyil idi
sif. Gözəl, lətafətli, şirin, xoş; cazibədar, duzlu. Məlahətli qız. Məlahətli gülüş. – [Camaat:] Hacı Ağa, bu qız kim ola, nə məlahətli səsi var? Mir
is. Məlahətli olma
is. [ər. “mələk” söz. cəmi, Azər. dilində ən çox tək kimi işlənir] Mələk. [Molla deyir:] Balam, mən indiyə kimi saqqalımda bir dəfə də olsun məlaikə g
is. [ər.] Ürək sıxıntısı; usanma, bıqma. // Hüzn, kədər, qəm. Sizdən soran olsa, ata, halım; Keyfiyyəti-möhnətü məlalım
bax məlal. Sənin həsrətini vilayət çəkər; Qəmzən yayı dəyər, məlalət çəkər. M.P.Vaqif
sif. Qəmli, kədərli, həzin. Xeyir, o saf qəlbli, məhzun xəyallı; Aşığım bu saat qəmli, məlallı. M.Müşfiq
is. [ər.] Danlaq, danlama, məzəmmət, töhmət. Ey Füzuli, mən məlamət gövhərinin gənciyəm; Əjdəhadır kim, yatıb çevrəmdə zənciri-cünun
1. Bax məlaikə. [Niyaz:] Amma sənin arvadın bir candır ki, məleykə xasiyyətində. Ə.Haqverdiyev. 2. bax mələkə
is. 1. zool. Çox bərk sancan qanadsız, zəhərli bir cücü. 2. məh. Taxtabiti
is. [ər.] Döşəkağı. Bəy mələfəni götürüb, çarşab kimi saldı başına. C.Məmmədquluzadə
sif. Mələfə salınmış, üzərinə mələfə çəkilmiş; döşəkağılı
is. [ər.] 1. Dinə görə, Allahın göstəriş və əmrlərini yerinə yetirən, çox gözəl qadın surətində qeyri-maddi qanadlı bir məxluq; məlaikə
bax mələküzlü
is. [ər. məlikə] Padşah arvadı; şahbanu. O, neçə gündür ki, mələkənin dışarı çıxmasını gözləyirmiş. M
is. [ər.] Xalq şerində, folklorda gözəlin epitetlərindən biri. Bərabərin yoxdur huri pəridə; Tək düşübsən mələkmənzər içində
is. [ər.] klas. bax mələkmənzər. Məktəbdə onunla oldu həmdəm; Bir neçə mələkmisal qız həm. Füzuli
bax mələküzlü. Ey huriliqalım, mələksimalım; Gözəllikdə olmaz kimsə sən kimi! M.P.Vaqif. O mələksimalım, şahbazbaxışlım; O dodağı ballım, ceyran yeriş