[lat.] 1. Gəmiçilik, dənizçilik. 2. İlin, yerli iqlim şəraitinə görə gəmilərin hərəkət etdiyi dövrü. Naviqasiya qurtardı
[lat.] Naviqasiya (3-cü mənada) mütəxəssisi
bax ney. Çalınmaqda şeypurlar, naylar; Ucalmaqda ləşkərdən urraylar. M.Ə.Sabir. Oynatdı məni həm dəfə, həm nayə bizim qız! Baxmaz nə o dünyayə, nə bu
is. [fars.] 1. Özünü bəyəndirmək, istətmək məqsədi ilə edilən saxta, süni hərəkət; şivə, işvə, qəmzə
is. [fars. naz və ər. qəmzə] İşvə, süzgün baxış, cilvə. Atdı müjgan oxun, keçdi sinəmdən; Naz-qəmzələri canıma düşdü
is. [fars. naz və ər. nemət] Tam firavanlıq, maddi rifah, səadət. [Alı kişi:] Həsən xan, insan üçün dünyada hər naz-nemətdən şirin şey gözdür
bax nəvaziş. [Nadir] ağır və məsul çalışdıqdan sonra gəlib, evdə kimsənin naz-nəvazişini, mehriban rəftarını görmədiyini xatırladı
is. İçində təmizlənmiş, yumşaq quş tükü olan balış (yastıq). [Ata] irəli gəlib süfrə başında salınmış döşəkcə üstə oturaraq, arxasına qoyulmuş nazbalı
is. mus. Ağır-ağır oynanılan Azərbaycan oyun havalarından birinin adı. Nazbarı deyil ki, yeniyetmələr süzsün, Pərzad xala bacarmasın! Mir Cəlal
bax nazənin. Nazəndə dilbər. Nazəndə yar. Nazəndə gözəl. // Şairanə təşbehlərdə. Bu sualı verir mənə nazəndə bahar
sif. [fars.] şair. Nazlı, işvəkar, cilvəli; incə və gözəl. Sorma, heç sorma, nazənin Xavər; Məni məhv etdi iztirabü kədər
zərf İncə-incə, nazla. Nazənin-nazənin edərsiz avaz; Ruh tazələnir, olur sərəfraz. M.P.Vaqif
sif. [fars.] 1. Qalın, yoğun olmayan; incə. Nazik kitab. Nazik təbəqə. – Maya nazik göy adyala bürünərək yuxulayırdı
zərf [fars.] Nazik, incə bir tərzdə, nəzakətlə, mədəni, ədəbli şəkildə, incəliklə. Nazikanə rəftar etmək
is. bot. Sünbülə bənzər çiçək qrupu olan süpürgə tipli bitki cinsi. Nazikbaldır cinsinin … çiçək qrupu sünbülə bənzər süpürgə tiplidir
sif. Beli nazik, incəbel(li). Nazikbel qız. – [Budaq:] Çavıstandan uzunboy, nazikbel bir arvad, iki uşaq çıxıb bizə tərəf gəldilər
sif. və is. Nazik, incə, zərif bədəni olan. Nazikbədən qız. – Bu yoldan gedən gözlər; Dayanar nədən gözlər; İntizardır, qoy gedim; O nazikbədən, gözlə
sif. Nazik bığ qoymuş, nazik bığı olan. Nazikbığlı kişi. – Əli ortaboylu, nazikbığlı, pəjmürdə tüklü bir student idi
sif. 1. Çox nazik, olduqca nazik. Nazikcə çubuq. 2. məc. Çox incə, incəqəlbli, həssas, riqqətli. Mürsəl öz dostu haqqında söhbətə ara vermədi: – Ana,
bax narındiş(li). [Ana] başımı dizinin üstünə qoyub gah sığallayır, hərdən də saçımı yuyub nazikdiş daraqla darayırdı
sif. Dodaqları nazik olan. Nazikdodaq qız
sif. Qabığı nazik olan. Nazikqabıq nar. Nazikqabıq qoz
sif. Qaşları nazik, incə olan. Nazikqaş gəlin
“Naziklənmək”dən f.is
bax nazikləşmək
“Nazikləşdirilmək”dən f.is
məch. Daha da nazik hala salınmaq, daha nazik edilmək
“Nazikləşdirmək”dən f.is
f. Daha da nazik etmək, qalınlığını azaltmaq. Taxtanı nazikləşdirmək. Yorğanı nazikləşdirmək
“Nazikləşmək”dən f.is
f. 1. Nazik olmaq, nazik hala düşmək; incələşmək. [Bəziləri] gecə evdə yatanda papaqlarını başlarından çıxartmırlar, bunun da nəticəsi bu olur ki, mür
is. 1. Nazik şeyin halı (qalınlıq müqabili). Parçanın nazikliyi. Paltarın nazikliyi. – Hər şey nazikliyindən sınsa, insan yoğunluğundan sınar
sif. [fars. nazik və ər. məzac] Məcazı, təbiəti, xasiyyəti zərif, incə, xoş olan. Nazikməzac adam
sif. [fars.] klas. İncə, zərif. Sona gər xidmət edən bir məhi-gül-peykər ola; Qaməti sərvdən əla, əli naziktər ola
sif. Ürəyi yumşaq, qəlbi nazik, tez riqqətə gələn; incəqəlbli. Nazikürək adam. – Kəl Həsən çox nazikürək idi
bax nazikbədən(li). [Budaq:] Ucaboy, nazikvücud Qarayev çox bikef idi. Ə.Vəliyev
sif. Yarpaqları nazik olan. Nazikyarpaqlı kol
[ər.] : nazil olmaq klas. – dini etiqadlara görə Allah tərəfindən göydən düşmək, gəlmək, enmək. Allah-taalanın hər bir bəlası gərək bizim bədbəxt vila