f. 1. Titrəmə tutmaq, əsmək. Geyər cırıq bürünməsin, soyuqda titrəyər, əsər; Gedər odunçu meşəyə, ağac qırar, odun kəsər
bax titrək. [Dərviş:] Ruqiyyənin yarpaq kimi titrər əlindən mənim əlimə bir atəş [keçdi]. A.Divanbəyoğlu
“Titrəşmək”dən f.is
qarş. Titrəmək (çox adam və ya şey haqqında). Göyərtədə durmuş adamların rəngbərəng yaylıqları titrəşirdi
1. “Titrətmək”dən f.is. 2. bax titrətmə-qızdırma
is. Titrədibqızdırma; titrətmə, malyariya
t-li. 1. Azacıq o yan-bu yana hərəkət etdirmək, əsdirmək, tərpətmək. …Sübhün həzin yeli yaşıl yarpaqları titrədir, …çiçəklər baş-başa verərək bülbülün
is. bot. bax əsməqovaq
sif. 1. Titrətmə (malyariya) xəstəliyinə tutulmuş; titrətmə-qızdırmalı. …Titrətməli adamlar kimi dişləri bir-birinə dəyə-dəyə pəncərənin altında çömbə
is. Titrəmə, əsmə; titrəmə işi. Danışdıqca Zeynəbin səsi titrəyirdi, bu titrəyişdə həm dərin bir iztirab, … həm də incə giley-küsü vardı
f.is. Hər hansı məhlulda olan maddələrin miqdarını, onun reaksiyasını, maddələrinin miqdarı məlum olan reaksiyalarla müqayisə edəcək müəyyənləşdirmə
f. kim. Titrini müəyyən etmək (bax titrləmə)
[fr. titulus] 1. Feodal və ya burjua cəmiyyətində: nəsildən-nəslə keçən, yaxud sonradan verilən fəxri ad, rütbə
is. Adətən içində qır əridilən, dəmirdən və s. metaldan qayrılmış çox iri, dərin qazan. Qırı tiyana tökmək
is. Balaca tiyan, kiçik tiyan. Qumru qalayı getmiş paxırlı tiyançanı gətirib küncə qoydu. Mir Cəlal
bax qırçı
bax qırçılıq
is. Qılınc, bıçaq və s. kəsici alətlərin kəsən (iti) tərəfi, ağzı. [Zeynal bıçağın] itiliyini nümunə etmək üçün barmağı ilə tiyəsinə təmas etdi
sif. [fars. tiz və ər. fəhm] Tez başa düşən, çox anlaqlı, çox zirək, çox fərasətli, zəkalı. Mansur böyük bir həvəslə oxumaqla bərabər, çox zirək və ti
is. coğr. Çay vadilərində meşə, çaybasar meşə
is. On aylıq (bəzən də birillik) qoyun balası. Erkək toğlu. Dişi toğlu. – [Şərəfnisə xanım:] Neyləyək, ana, bir-iki yüz toğlu satarıq, genə pul olar
sif. dan. Tikintiyə yaramayan əyri-üyrü, kələ-kötür daş. Bəziləri paya kəsib hazırlayır, çayın içinə salınmış iri daşların dalına sancıb şəl basır və
sif. Rəng adlarının əvvəlinə gəlib tündlük mənası verir; tünd. Tox qırmızı
sif. 1. Aclıq hiss etməyən, yeməyə ehtiyacı olmayan, yeyib doymuş (ac ziddi). Tox adam. – Təranə deyir: – Toxam; Yemək istəmirəm mən
is. Kətmən. Pas atır toxalar, bellər, kürəklər; Barmaqlar dincəlir, əllər şad olur. S.Vurğun. Kəndli qadın əlində alakeş, kürək, toxa gəlirdi
is. Yeri, torpağı, qırı, asfaltı və s.-ni döyüb, ya basıb bərkitmək üçün alət
“Toxaclamaq”dan f.is
f. Toxacla döyəcləyib (basıb) bərkitmək
“Toxaclanmaq”dan f.is
məch. Toxacla döyəclənib (basılıb) bərkidilmək
“Toxalamaq”dan f.is
f. Kətmənləmək. Pambıq sahəsini toxalamaq
“Toxalanmaq”dan f.is
məch. Kətmənlənmək. Bitkilərin arası toxalandı
“Toxalmaq”dan f.is
f. dan. Yeyib doymaq, tox olmaq. Ver Çakərə yüz-yüz ki yesin, qarnı toxalsın. Ə.Qəmküsar
is. Doymuş, ac olmayan, tox. [Həkim kişiyə:] Yəqin toxqarına özünü soyuğa verib. Çəmənzəminli
is. 1. Tox olma, ac olmama, yeyib doyma (aclıq əksi). Yaxşılıq, yamanlıq, toxluq və aclıq məfhumlarına qarşı yenə yad və laqeyd idim
is. Tündlük (bax tox2). Rəng nəzəriyyəsinə görə rəng qüvvəsi onun həm toxluğundan, həm də aclığından asılı olan bir keyfiyyətdir
is. Çoxillik bitkilərin toxumlarından alınan cavan bitki şitili. Tut toxmacarı. – [Nəriman:] …Dəyirman altındakı açıqlığı … toxmacar şitilliyi eləyək
is. Toxmacar əkilmiş sahə, yer. [Suçu:] Murad dayı, sabah təzə toxmacarlığı suvaraqmı? İ.Əfəndiyev
is. 1. Ağacdan yonulmuş iribaşlı çəkic, çox yoğun taxta çəkic. Çadır mıxlarına vurulan toxmaqların səsi Culfa dağlarını və Ələncik qalasını titrədirdi
is. 1. Kiçik toxmaq, balaca toxmaq. 2. bot. Yoğun, bəzən ətləşmiş, sünbülə oxşayan ot-bitki
cəm bot. Birləpəli bitkilərin daxil olduğu bitki sırası
“Toxmaqlamaq”dan f.is
f. Toxmaqla vurmaq, döymək. Keçəni toxmaqlamaq
“Toxmaqlanmaq”dan f.is
məch. Toxmaqla vurulmaq, döyülmək
sif. 1. Əlində və ya yanında toxmaq olan. 2. Toxmağı olan (bax toxmaq 3-cü mənada). Toxmaqlı qapı. – Dəmir toxmaqlı darvazalar tez-tez açılıb-örtülür