BÜRKÜLÜ

sif. Boğanaq, nəfəsi çətinləşdirəcək dərəcədə isti.
Bürkülü bağlarda adam istidən boğulurdu. Mir Cəlal.
Bürkülü iyun günlərinin birini Murad Kür qırağındakı söyüdlükdə, Əziz isə təcrübə tarlasında qarşıladı. Ə.Vəliyev.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BÜRKÜLÜ boğanaqlı — isti
  • BÜRKÜLÜ bürkülü bax bürkü

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • BÜRKÜLÜ BÜRKÜLÜ – SOYUQ İsti bürkülü bir gün idi (S.Sərxanlı); İstiyə də tab etdim; Soyuğa da alışdım (H.Hüseynzadə)
BÜRKÜLƏŞMƏK
BÜRKÜLÜK

Digər lüğətlərdə