BAŞIPAPAQLI

is. dan. Kişi.
Atlı əlindən yollardan keçmək olmur, kənddə-kəsəkdə başıpapaqlı qalmayıb, hamısını yığıblar. Çəmənzəminli.
Tıntın Musanın nəvəsi ora gedə bilmədi.
Atası ölmüş, evlərində başıpapaqlı bir özü qalmışdı. Qantəmir.
Hüseyn indi bu evin yeganə başıpapaqlısıdır. S.Rəhman.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BAŞIPAPAQLI kişi
  • BAŞIPAPAQLI başıpapaqlı bax kişi I

Omonimlər

  • BAŞIPAPAQLI BAŞIPAPAQLI I is. Kişi. Bu xəbər gələn kimi uçitel Mirzə Kərim camaatı yığıb başına dedi: – Gərək kənddə bir nəfər başıpapaqlı qalmaya (Ə
BAŞIÖRTÜLÜ
BAŞIPOZUQ

Digər lüğətlərdə