BADIMCANBURUN

sif. dan. Yekə, göyərmiş burnu olan.
Uzunbığ və badımcanburun mirab xəşəl qarnını qabağa verib içini arıtladı. S.Rəhimov.

BADIMCAN
BADIMCANÇİÇƏKLİLƏR

Digər lüğətlərdə