BARGƏH

is. [ fars. ] tənt.
1. Saray; padşaha məxsus imarət.
Mübarəkbad sədası xalqdan asimanə bülənd oldu və bargahın imarətlərindən əksi təkrar tapdı. M.F.Axundzadə.
[Altunbay:] Dediklərində doğruya bənzər bir şey görsəm, bu günəşə gülümsər bargahı bayquşlar yuvasına … çevirəcəyəm. C.Cabbarlı.

// Padşahın qəbul salonu.
Tehranda Ağa Məhəmməd şah öz bargahında əyləşib səndəl üstündə. Ə.Haqverdiyev.

// köhn. Böyük bir şəxsin hüzuru.
2. Liman, gəmi dayanacağı.
BARGAH
BARXANA

Digər lüğətlərdə