BARIŞMAQ

f.
1. Aralarındakı mübahisəni kəsmək; incikliyi, ədavəti, düşmənçiliyi, küsülülüyü aradan qaldırmaq, əvvəlki dostluq və münasibəti bərpa etmək. Küsülülər barışdılar.
– Buna görə də Kəyan hökmən Cuma ilə barışmaq, … onu özünə müavin etmək istəyirdi. Ə.Əbülhəsən.

// Müharibədən, mübarizədən, vuruşmadan əl çəkmək. Müharibə edən dövlətlər barışdılar.
2. məc. Uzlaşmaq, yollaşmaq, razılaşmaq, sazişə gəlmək.
Müttəfiqlər öz müvəffəqiyyətlərini bölüşdürmək üçün barışa bilmədilər. M.S.Ordubadi.
Nifrətlə sevgi necə də uyğunlaşıb barışa bilər… S.Rəhimov.

3. məc. Dözmək, qatlaşmaq, təhəmmül etmək, saziş etmək, razı olmaq, müqavimət göstərməmək. Vəziyyətlə barışmaq.
– Dəmirovun beləcə əsəbiləşdiyini, barışdığı məsələlər barəsində belə səs-küy etməsini də eşitmək və görmək olardı. S.Rəhimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BARIŞMAQ uzaqlaşmaq — yollaşmaq — razılaşmaq — bağlaşmaq
  • BARIŞMAQ dözmək — qatlaşmaq

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • BARIŞMAQ BARIŞMAQ – DALAŞMAQ Mən küsməmişəm ki, barışam. Mən dalaşmaq fikrində deyiləm (C.Əmirov). BARIŞMAQ – VURUŞMAQ Xosrov deyirdi ki, gəlsin barışaq (S

Etimologiya

  • BARIŞMAQ Qədim dövrdə barmaq (getmək) feili olub. İndi var –gəl kəlməsində işlədilməkdədir və bar sözü var şəklinə düşüb
BARIŞMA
BARIŞMAZ

Digər lüğətlərdə

боязли́во дели́кт домы́каться замкну́ть ларингофо́н нажа́рить плеть приозе́рье рассве́чивать скоростно́й хака́сы экзоге́нный ля-ля́ налива́ться подиктова́ть хурпун Eleanor het penman pictorialize round out synchronous venatorial впрыгивать конусообразный