BAYILMAQ

f. Özündən getmək, qəşş etmək, ürəyi keçmək. Bayılmaq dərəcəsinə gəlmək.
[Balaş:] Sağdır, sağdır, ürəyi döyünür, ancaq bayılmışdır. C.Cabbarlı.
“Anamız öldü, aman!” – deyib, birdən bayıldım. S.Rüstəm.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BAYILMAQ BAYILMAQ Beyrək zarıdı, Banıçiçək səsə gəldi, Beyrəyi qanına qəltan görüb bayıldı (Anar); BİHUŞ OLMAQ Huşa getmiş uşaq xəyal içrə; Kəsrəti-qüssədən ol
BAYILMA
BAYILMIŞ

Digər lüğətlərdə