sif. qəd. Dövlətli, zəngin, varlı, bəy; böyük. Bay ilə yoxsul bənəm, yolçu ilə yol bənəm. Nəsimi. Ey xublar içində tələti-hüsn ilə bay olan! Xətayi
Tam oxu »nida. Təəccüb, heyrət, çaşqınlıq və s. hissləri bildirir. Bay! Sən hara, bura hara! Bay! Bu kimdir? Bay, haçan gəlmisən? – Bir az suyu [gölməçədə] ara
Tam oxu »1 прил. простореч. 1. беззаботный, беспечный 2. самонадеянный (о человеке) 2 межд. ой! (восклицание, употребляющееся, когда вспоминается что-л
Tam oxu »I (Qazax) xoşbəxt ◊ Bay olmax (Qazax) – xoşbəxt olmaq. – Səni görüm balaların bay olsun; – Pis adam bay olmasın II (Gəncə) ərköyün
Tam oxu »bay1 n I kürən at n II 1. hürüş, hürmə, it səsi; 2. qovulub əldən salınmış heyvanın vəziyyəti; 3. məc
Tam oxu »Dövlətli, zəngin, varlı, bəy. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Yenə saldın məni ahu vaylara Yoxsul olan qulluq edər baylara, Qolu bağlı atdırırdın çaylar
Tam oxu »varlıq, zənginlik. Türk mənşəli qədim sözdür. Varlıq, zənginlik, ərlik, üstünlük, bolluq sözlərinin mahiyyətini ifadə edir
Tam oxu »