BAŞIBAĞLI

sif. dan.
1. Ağzıbağlı, düyünlənmiş: örtülü, qapalı.
Qəhrəman bu təzə düzələn dəftərxanaya girsə, yuxarıdan başıbağlı gələn kağızları açar, oxuyar, özü də o kişilərin elmlərini öyrənə bilər. S.Rəhimov.

2. Beh verilmiş, satılmış, lakin hələlik aparılmamış (mal və s. haqqında).
3. İstifadəsi, toxunulması rəsmi surətdə qadağan olunmuş. Başıbağlı mal. Başıbağlı mülk.
4. məc. Evli, ailəli, arvadı olan.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BAŞIBAĞLI örtülü — qapalı
  • BAŞIBAĞLI evli — ailəli
BAŞIAŞAĞI
BAŞIBATMIŞ

Digər lüğətlərdə

баю́кающий вкрепи́ть касто́рка ожи́ть повспомина́ть рема́стеринг толстомо́рдый уче́ние этимоло́гия долгожи́тель испо́льщицкий ла́потница остервене́лость перебива́ться с хлеба на квас переме́ривать повы́резать полуно́чник лансад landscape gardener reinforcement therapy she sing out возобновить ободранец цепенеть