BİMƏRİFƏT

sif. [ fars. bi… və ər. mərifət] Mərifətsiz.
İnsana şərəfbəxş fəqət elmü hünərdir; Bimərifət adəm canı yox xüşk şəcərdir. M.Hadi.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BİMƏRİFƏT bimərifət bax qanacaqsız
BİMƏRHƏMƏT
BİMƏRİFƏTLİK

Digər lüğətlərdə