BİRÇƏKLİ

sif. Birçəyi olan. Birçəkli qadın.
– Məşədibəyin ilk zərbəsindən uzunbığlı, sallaq birçəkli bir sərkərdənin başı qələm kimi atıldı. Çəmənzəminli.
[Cahılların] bir parasında başmaq, bir parasında da cığ-cığ çəkmə, bir qismi kəkilli, bir qismi isə birçəkli, xətbaşılı olardı. H.Sarabski.

BİRÇƏKLƏŞMƏK
BİRÇƏKLİK

Digər lüğətlərdə