BİRİKMİŞ

f.sif. Yığılmış, toplanmış; yığılıb qalmış.
Yarpaqlarda birikmiş damlalar ağırlaşıb yerə düşdükcə, “şib-şib” səsi gəlirdi. Mir Cəlal.
Əvvəlcə o [Həmid] neft çənlərinin içini təmizləyir və çənlərdə birikmiş nefti novlara boşaldaraq anbarlara axıdırdı. Ə.Məmmədxanlı.

BİRİKMƏK
BİRİLLİK

Digər lüğətlərdə