BİRİKMƏK

f. Yavaş-yavaş yığışmaq, toplanmaq.
Sanki Nərimanın sözləri onun təsəvvüründə birikib qalan dumanları dağıdırdı. Mir Cəlal.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BİRİKMƏK birikmək bax yığışmaq 1
BİRİKMƏ
BİRİKMİŞ

Digər lüğətlərdə