1. Odda qızarmaq və ya suda qaynamaqla çiyliyi rəf olmaq, yeyiləcək hala gəlmək. Ət bişdi. Lobya bişdi.
2. xüs. Odun, şiddətli hərarətin təsiri ilə bərkiyib saxsılaşmaq (saxsı, kərpic və s. haqqında).
3. məc. Təcrübələnmək, ustalaşmaq, püxtələnmək, bərkdən-boşdan çıxmaq. Adam işdə bişər.
– [Dəmirov:] Ancaq hələlik burada bişərsən, sonra baxarıq.
// Eyni mənada “bişib-bərkimək” şəklində.
Muzdur Məşədi Əsgər iyirmi səkkiz ilin ərzində su ilə od arasında bişib-bərkidiyindən əsla azar-bezar bilməzdi.
// Yetişmək, kamilləşmək, kamala çatmaq.
[Toxtamış:] Fikrim bişmiş və kamala çatmışdır.