ə. 1) dərd, qüssə; 2) çətinlik, sıxıntı; 3) cəza.
is. [ər.] 1. Uğursuzluq, bədbəxtlik, müsibət, fəlakət, afət. Ona bəla üz verdi. – Bu nə bəladır ki, … dağlar və daşlar da quraqlıqdan od tutub yanır
Tam oxu »I сущ. 1. беда, бедствие, несчастье, напасть 2. наказание, зло, бич. Bəlanın kökü корень зла, istilik bu diyyarın bəlasıdır жара – бич этих краёв 3
Tam oxu »1. бич, бедствие, несчастье, невзгода, беда, кара, напасть; 2. перен. бедовый, шустрый;
Tam oxu »I. i. 1. misfortune; trouble; ~ya düşmək to get* into trouble, to have* a misfortune; ~dan qurtarmaq to avoid a misfortune / trouble; Bəla bəla gətirə
Tam oxu »[ər.] сущ. бала, бэла (1. татугайвал, бедбахтвал, мусибат, сед; 2. гъам, гъусса, дерт, азаб, азият); bəla çəkdirmək бала чӀугваз тун (гун), зулум авун
Tam oxu »is. 1) malheur m ; détresse f ; désastre m, calamité f ; fléau m ; mal m ; plaie f ; ~ya düşmək attirer (s’) un malheur ; avoir du malheur ; ~dan qurt
Tam oxu »BƏLA – XOŞBƏXTLİK Kiçik bir xəta böyük bəlalar törədir (M.İbrahimov); Əfsus ki, yazıq Nurəddin üçün bu xoşbəxtlik çox çəkmədi (S
Tam oxu »