BƏLADİDƏ

sif. [ ər. bəla və fars. didə] köhn. Bəla görmüş, bəla çəkmiş, başına bəla gəlmiş; çoxlu bəla və müsibət görməklə təcrübə və sınaqdan çıxmış (adam).
Torpaq qarışıb daşlara, evlər mütəlaşi; Xaki-siyəh ətfali-bəladidə fəraqi. A.Səhhət.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BƏLADİDƏ bəladidə bax bəlakeş
BƏLA
BƏLAĞƏT

Digər lüğətlərdə

велотре́к кочега́р несвоевре́менность нэ́повский обде́лочный пятисотрубле́вый засня́ть зашка́ливаться изрезать о́быск обюрокра́тить по́лог прове́рочный голямо caviare hydrodynamical math Rumania victor впутывать декодированный долото неразумие разиня